Kuro's gevoelens

"Dag mam ben thuis" Riep Kuro. Zijn moeder stormde de trap af. "En hoe is hij? is hij een beetje leuk?"Vroeg zijn moeder nieuwsgierig. "mam hij is wel ok maar ik denk dat het nooit iets word" Antwoordde Kuro teleurgesteld. "ow, en waarom dan niet?" Vroeg zijn moeder weer. "omdat het ging zoals het gaat, behalve dat deze eerlijk was" Antwoorde Kuro. "het spijt me liefje" Zei zijn moeder en gaf hem een knuffel.
Kuro loopt naar zijn kamer en gaat op zijn bed zitten. Hij pakt zijn mobiel en beld zijn beste vriendin. Hij praatte over wat er vandaag allemaal is gebeurd. Hij vond het echt een leuke dag maar had het idee dat hij Lucas zich ongemakkelijk liet voelen. "ik heb er een hekel aan als ik mensen zich ongemakkelijk laat voelen, en ik durf het niet bepaald te vragen of hij zich wel zo voelt" Zei Kuro door de telefoon. "Misschien is het wel anders, ik zou het maar vragen, tenminste als je hem de moeite waard vind" Antwoorde zijn vriendin. ïk denk het" Zei hij en hing op. Hij liep naar zijn computer en zag dat Lucas online was maar durfde niet echt meer iets tegen hem te zeggen. Kuro wist niet wat hij moest doen. of hij de moeite waard is herhaalde Kuro in zijn hoofd keer op keer.

"Yuki-chan91": Mag ik je telefoon nummer?
"Lucky92": Tuurlijk 06~

Toen Kuro zijn telefoon nummer had belde hij Lucas gelijk op.