Moeite

"Ben jij Lucky?" Vroeg Yuki bezorgt. En keek Lucas aan alsof hij net iemand verloren had. Wat eigenlijk ook zo was. Lucas aarzelde of hij ja zou zeggen.hij voelde zich schuldig omdat hij wegrende. Hij had geen reden om weg te rennen het is niet zo dat hij yuki leuk vond. Maar tog voelde het alsof zijn hart gebroken was. "sorry dat ik stoorde" Zei yuki teleurgesteld en liep met een gezakt hoofd weg. "het was gewoon stom, stom, stom, stom" Hoorde Lucas yuki mompelen. Lucas rende achter hem aan. "Sorry, dat ik weg rende" Zei Lucas " Misschien was ik er gewoon nog niet aan toe". yuki draaide zich naar Lucas toe. "Dus toch" Lachde Yuki. Lucas zag hem lachen. "Ik weet al wat jij dacht "Lachte yuki weer "jij dacht vast dat ik een meisje was nietwaar?". Lucas keek hem aan en schaamde zich omdat hij gelijk had. "Het is niet erg hoor ik heb het vaker.. misschien moest ik maar eens me naam gaan veranderen" Lachte hij. op dat moment kwamen er twee klasgenoten van Lucas, Marco en Thijs. "Ha ik wist wel dat je gay was" Lachte Thijs terwijl Marco tegen Lucas zijn hoofd sloeg. "Haha ik heb nog nooit zoiets zieligs gezien" Lachte Marco En liet Lucas vallen. Yuki keek Naar de twee jongens die Lucas in elkaar mepte. "Zeg jongens jullie hebben hem wel genoeg pijn gedaan laat hem gaan"Zei yuki rustig. "Wie denk jij wel niet tegen wie je het hebt eikel" Zei Thijs en liep naar Yuki toe. "nou eigenlijk weet ik het niet maar het boeit me ook niet"Lachte Yuki en Trapte in Thijs zijn buik. Yuki liep naar Lucas toe en TRok hem omhoog. "Kom we laten die twee zielige jongens alleen" Zei yuki en liep samen met Lucas weg.

"Zeg wat is jouw naam Lucky?"Vroeg yuki. "Lucas, bedankt dat je me geholpen hebt daarnet" Zei Lucas en klonk een klein beetje bedroeft. " Hehe Geen probleem hoor, mijn naam is Kuro" Zei kuro. Kuro en Lucas bleven de hele middag praten. "Wanneer moet je naar huis?"Vroeg kuro een beetje bezorgt. "Ik heb alle tijd het is niet zo dat iemand op me wacht" Antwoordde Lucas teleurgesteld. Kuro keek op van verbazing "Hoezo dan?" vroeg hij nog steeds verbaasd. "Mijn vader is erg bezig met zaken en mijn moeder heb nooit gekend en dus ben ik alleen thuis" Antwoorde Lucas bedroeft. "Ach ik zie het" Zei hij meelevend. Kuro wilde eigenlijk een knuffel geven wat hij normaal zou doen maar deze keer deed hij het maar even niet. "ik heb nu best honger" Zei Lucas met tranen in zijn ogen. Marco en Thijs liepen naar hun toe. Ze waren Lucas en Kuro gevolgd.