Part 54

'Jake! Wacht!' roep ik en ik ren achter hem aan. Hij draait zich al snel om. 'Hey, wassup?' vraagt hij. Ik steek mijn wijsvinger op als teken dt hij even moet wachten, ik moet even op adem komen. Ik haal even diep adem en begin te praten. 'Ik wil je...' Zijn ogen worden groot. 'in mijn band.' maak ik het af. 'Oh, dacht al.' zegt hij lichtelijk teleurgesteld. 'Maar eh, hoezo 'jouw band'?' 'Nou, het zit zo.' en ik leg hem alles uit over TheBattleOfTheBands. En naar mate ik alles vertel krijgt hij een steeds grotere glimlach op zijn gezicht. Ik weet niet of dat komt omdat hij dan tegen Harry mag 'strijden' of omdat hij het gewoon leuk vindt om in een band te zitten. Ik denk de eerste.
'Snappie?' vraag ik, waarna hij knikt. 'Dus,' ga ik verder. 'doe je mee?' Hij grijnst breed. 'Zolang ik die poedel te grazen kan nemen, doe ik mee!' 'Jake, het gaat niet om het te grazen nemen van iemand, het gaat om ons schooljaar! Anders kunnen we niet slagen! Rememer?' Hij knikt als een engeltje. 'Dus, wie zitten er nog meer in onze band. En hoe gaan we heten?' 'Een naam hebben we nog niet. Maar ik zat eraan te denken om Bobsle en Lisanne nog te vragen.' Jake knikt meestemmend.

En dus lopen we door de school om Bobsle te zoeken. Lisanne hadden we al snel gevonden en gevraagd om mee te doen. Ze was al super enthousiast voordat ik überhaupt vertelde wat de battle inhoudt. Ze kwam met allemaal ideën voor liedjes, maar geen bandnamen. 'Misschien is hij in het drumlokaal.' Snel lopen we erheen en horen we muziek. Zang, gitaar en, in een totaal ander ritme, drums. Dat betekent maar één ding: Bobsle zit al in een band. Ik gluur naar binnen en zie, tot mijn schrik, Charrissa zingen. Ik wist niet eens dat ze dat kon. De muziek stopt en Charissa draait zich om met een fel gezicht. 'Néé Bobsléé! Je doet het helemaal verkeerd!' schreeuwt ze. 'Ik heet Bobsle.' verbetert Bobsle haar zacht. 'Kan me niet schelen! Als je het nog vaker fout doet lig je uit de band!' waarschuwt ze. Bobsle haalt zijn schouders op en gaat staan. 'Doei.' zegt hij droog en loopt naar de deur. Hij opent de deur wn lacht naar ons. 'Je mag niet gluren.' Ik lach. 'Dus, zoek je nog een bandlid?' vraagt hij. Het valt me op dat hij nu meer woorden gebruikt dat in het begin. Niet meer zo van: zinnen in de derde persoon en woorden weglaten.
'Ja, een drummer om precies te zijn.' antwoord ik.