65. | Gansenbord Spelen

Zwijgend lopen Tom en ik, hand in hand, naar mijn huis. Ik voel dat hij naar mij kijkt, maar als ik terug kijk draait hij zijn hoofd weg. Ik moet zachtjes grinniken. ’Hé tortelduifjes! Loop eens door!.’ De rest is al ver voor ons. Ik knijp Tom kort in zijn hand. ’Kom, de rest is daar al.’ Tom knikt en we lopen wat sneller door naar de rest. Na een tijdje begin ik het koud te krijgen en loop ik automatisch iets dichter tegen Tom aan. ’Heb je het koud?’ Ik kijk verbaast naar Tom. ’Praat je weer?’ Tom kijkt me een beetje verlegen aan. Ik geef hem een zacht duwtje. ’Grapje toch.’ Tom laat mijn hand los, slaat zijn arm over mijn schouder en trekt me dicht tegen zich aan. Zo lopen we verder. De andere zijn al veel verder en hebben ook niet meer op ons gewacht. Wat ik niet erg vind ofzo. Na een kwartiertje zijn we eindelijk thuis. ’Zo, zijn jullie er eindelijk?’ Ik kijk Say met opgetrokken wenkbrauw aan. ’Wij hadden geen haast ofzo.’ De rest kijkt ons veel belovend aan, ik rol met mijn ogen en loop naar de keuken. ’Wat willen jullie eten?’ ’Patat!’ Zo ongeveer iedereen wil patat dus ik pak de frituurpan en wat friet. Als we ons eten op hebben zet ik alle borden en glazen in de vaatwasser. ’Ik wilde eigenlijk nu film gaan kijken, maar we zijn al naar de bioscoop geweest.’ ’We kunnen ook een spelletje gaan doen’ Elle staat op en loopt naar dekast waar onze spelletjes staan. Ze doet de deur open en kijkt in de kast. ’Wat is dit?’ ik sta op en loop naar haar toe. ’Dat is een typisch Nederlands spelletje.’ Ik pak het spelletje uit de kast. ’Ganzenbord.’ ’Is dat leuk?’ Ik haal mijn schouders op. ’Dan gaan we dat spelen!’ Bill springt als een klein kind op van de bank en loopt naar de tafel. Elle pakt de doos uit mijn handen en loopt ook naar de tafel. De rest volgt en ik sta nog steeds bij de kast. ’Oke, dan gaan we dat maar spelen he.’ Ik pak een stoel en ga ook aan tafel zitten. Elle heeft de doos al open gemaakt en het bord op tafel gelegd met de pionnetjes. ’Hoe moet dit?’ Say pakt de speluitleg en probeert het te lezen. ’Nederlands is veel te moeilijk, Eline leg jij het maar uit.’ Ik pak de spel regels van Say over en lees het even door. Ik leg de rest uit hoe het spel gaat. Na 3x snappen ze het eindelijk en kunnen we beginnen met spelen. ’Wat moet ik nu doen? Ik sta op de put.’ ’Je moet twee beurten wachten.’ ’Heb ik weer..’ We zitten nu al een uur dit spel te spelen en niemand heeft nog gewonnen, ik moest telkens weer van allerlei dingen uitleggen. ’Zullen we stoppen, het is best een saai spel.’ Iedereen stemt in. We ruimen het spel op en ik leg het weer in de kast. ’We kunnen ook gaan twisteren!’