03.2

Eerst keek ze me met grote ogen aan. "Ik slaap.", zei ze en ze ging weer op de grond liggen. Wat deed ze zomaar in het bos? Jake, wat is er? vroeg Seth. Alyson. Hoort ze niet op school te zitten? dacht ik. Ik denk het... Ik bleef nog even naar haar kijken terwijl ik me afvroeg of ik iets moest doen. Eigenlijk wel, je weet maar nooit wat er hier rondloopt. Toen zag ik dat Alice aan kwam lopen. "Het is goed Jake.", zei ze. "Jake?", vroeg Alyson. "Van slapen ga je hallucineren. Ik zei 'wake up'. Wel op blijven letten hè?" Ze lachte. Ik liep snel achteruit voor ze me zou zien. Ik wist dat ik eigenlijk weg moest gaan, maar ik was te nieuwsgierig naar waarom ze hier was en niet... Op school. "Kom." "Nee, ik wil niet. Mijn moeder is op school." Oké, dat verklaarde een hoop. "Je hoeft haar niet te zien. Kom gewoon lunchen en naar Spaans en dan gaan we shoppen", zei Alice. "Ik heb geen zin." "Wow, wie ben jij en wat heb je met Alyson gedaan?", vroeg Alice. "Alice, ik ben niet in de stemming voor grapjes." Alice pakte haar arm en Alyson trok m los alsof zo onder stroom stond. "Wat is er?", vroeg Alice. "Raak me niet aan.",zei ze bang. "Ally, wat is er?" "1. Ik ga niet naar school. 2. Nooit meer dus. 3. Ik ga naar huis." Ze stond op. "Hoezo nooit meer?" "Gewoon, ik wil niet meer. Alles zorgt dit moment voor kortsluiting." Ze begon zachter te praten en ik deed een stap naar voor om haar beter te kunnen horen. Ze draaide zich om en schrok. Oeps. ik heb beter weg kunnen lopen toen het nog kon.