19.
X.
Ze schreven een heel lul verhaal maar het kwam er op neer dat ik meteen mijn excuses moest aanbieden. ‘En misschien gaat dat ook helemaal niet gebeuren’ Zei ik lichtjes triomfantelijk. ‘Maar kunnen jullie nou weggaan?’ vroeg ik ze nog een keer. ‘Ja’ Zeiden ze in koor behalve Pansy, maar toch na enige tijd hadden ze haar overgehaald. Ik ging op een van de stoelen zitten en bleef wachten tot hij wakker werd. Na een paar uur viel ik in slaap. Ik droomde over een stem die zei ‘Vlucht Lily vlucht! Hij komt er aan!’ toen een emotieloze kille lach en een doods bange gil en een groene lichtflits. Ik schoot wakker, ik keek om me heen en zag dat het net licht begon te worden en dat ik in het bed naast Draco lag. Ik ging weer liggen en viel weer in slaap. Een paar uur later werd ik weer wakker van een stem die hevig protesteerde. Ik opende mijn ogen en zag dat het Draco was. Hij protesteerde omdat hij een vies uitziende drankje moest innemen. ‘Meneer Malfoy als u het nu drinkt bent u binnen een paar uur beter’ toen hij dat hoorde goot hij het gauw naar binnen, huiverde even en keek toen naar mij maar keek snel weer weg. Ik zuchtte hoorbaar, ik stond op deed mijn haren in een staart omdat het waarschijnlijk niet zat en ging op een stoel zitten die er nog stond. ‘Draco’ Zei ik. ‘Wat moet je van me’ Zei hij boos. ‘Het spijt me, ookal weet ik niet precies wat er gebeurd is’ Hij keek me aan met een verbaasde blik. ‘Wat?’ vroeg hij, niet boos maar zoals de Draco die ik kende. ‘Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar het spijt me’ Zei ik nog een keer. ‘Het is al goed’ zei hij en glimlachte. ‘Schuif eens op’ Zei ik. ‘Waarom?’ ‘Dan kom ik er bij liggen’ antwoordde ik. Hij schoof voorzichtig op en ik ging er bij liggen. ‘Hoe laat is het eigenlijk?’ ‘8 of 7 uur’ Antwoordde Draco. ‘7 uur?!’ ‘Ja’ ‘Nou dan ga ik nog even slapen’ Zei ik. Ik wilde weer opstaan maar Draco greep me om mijn middel en duwde me weer plat en zei ‘Nee jij blijft hier slapen’ ik grinnikte. ‘Oke’ ‘Ik ga ook nog even slapen’ zei Draco geeuwend. Voor ik het wist sliep hij al. Het zag er erg schattig uit. Ik draaide me een beetje om naar Draco en ging ook slapen. Ik werd weer wakker omdat ik ogen op me voelde branden. Ik deed mijn ogen open en zag dat Draco me glimlachend aan keek. ‘Je bent schattig als ze slaapt’ zei hij nog steeds glimlachend. ‘Moet jij nodig zeggen’ grijnsde ik. ‘Dat neem je terug!’ en hij porde me in mijn zij. ‘Nope’ en ik porde hem terug, we kwamen in een heus por gevecht terecht. We lachten en gierden het uit tot Madame Pomfrey ons afkapte en zei dat Draco rust nodig had. Toen knorde onze magen en ging ik onopgemerkt wat te eten en drinken halen. Na het eten moest Draco nog wat testen door staan en mocht toen gaan. ‘Wat gaan we nou doen?’ Zei Draco toen we de ziekenzaal uit liepen. ‘Dit vreselijke gewaad voor iets anders aan trekken’ Draco knikte instemmend en ik sleurde hem mee naar de leerlingenkamer van Slytherin. ‘Moet jij niet naar Gryffindor?’ ‘Nee hier hangen de kleren die ik persé aan wil’ hij haalde zijn schouders op en liep richting de jongens slaapzalen.
Reageer (1)
Wat maakt het uit wat je onder je gewaad aan hebt? Uiteindelijk zien ze dat toch niet. Por gevecht met Daraco, zo schattig!
1 decennium geleden