Capite 7; Conflict with another class

5 dagen later.

‘Spring!’ galmde de stem van Enyo door het lokaal. We hadden nu iedere dag twee keer vechten en verdedigen van Enyo. Morgen zouden we te horen krijgen welke opdracht we kregen. We moesten nu elkaar aanvallen en dan jezelf verdedigen. Ik sprong over het zwaard van Coendro heen en sloeg mijn zwaard tegen het zijne. Zijn zwaard vloog door het klaslokaal heen en iedereen moest bukken om niet geraakt te worden. ‘Verslagen’ zei ik lacherig. ‘Coendro je ligt uit de competitie, Fenarry nu mag jij tegen Jonathan’ zei Enyo. Fenarry stond op en ging tegenover mij staan. ‘Start’ zei ze. Fenarry rende op me af en sloeg haar zwaard tegen de mijne. Ik ontweek haar slag en sprong op de kast om een salto te kunnen maken, over haar heen. Toen ik achter haar stond duwde ik haar en sloeg in het zwaard uit haar handen. ‘Ja Fenarry ook jij ligt eruit, dat was de laatste’. Enyo keek mij aan en schonk mij toen een glimlach. ‘Je bent niet voor niets de zoon van oppergod Zeus’ zei ze lacherig. ‘Oké, genoeg getraind voor vandaag. Morgen hebben jullie je laatste training samen met de andere groepen en in de avond zullen jullie je opdracht krijgen. De dag daarna zul je je opdracht moeten uitvoeren’. De gong ging en we liepen het klaslokaal uit, richting de aula.

Na 5 dagen was er niets veranderd. We zaten nog steeds in drie groepen en er werd niet gesproken met de andere. We aten ons eten op en gingen toen naar onze volgende les, magie. Dit was de eerste keer dat we magie kregen en ik had me er erg op verheugd. Toen we binnen kwamen in het lokaal stond Circe, de godin van de magie, al te wachten op ons in een paarse lange jurk. ‘Welkom’ zei ze tegen ons. ‘Ga snel zitten zodat we kunnen beginnen’. Ze wees met haar vinger naar de deur en de deur ging met een zwaai dicht. ‘Elke god of godin kan een klein beetje toveren’ begon ze. ‘Je moet niet gelijk denken aan lichtflitsen kunnen schieten uit jullie handen of een toverstaf, maar denk meer aan teleporteren en voorwerpen verschuiven van een afstand. Sla jullie boeken open op bladzijde 15’. We leerde eerst allerlei dingen over de godenmagie en daarna begonnen we met een basisspreuk, jezelf onzichtbaar maken. Het lesuur duurde 1 uur en die tijd hadden we ook nodig. Het was niet zo eenvoudig als dat het in eerste instantie leek. Pas na ongeveer 50 minuten lukte het me om mezelf onzichtbaar te maken samen met de andere. De gong ging en Circe maakte ons weer zichtbaar. ‘Morgen zullen we leren hoe je jezelf ook weer zichtbaar kunt maken’. We waren klaar met school vandaag en hadden nu vrije tijd. ‘Zullen we even in de tuin gaan zitten?’ stelde Jonna voor. ‘Goed plan’ zei ik en met z’n vijven liepen we naar de tuin.

Toen we daar aankwamen gingen we lekker in de zon zitten op het grasveld. We praatten over van alles en nog wat. Toen ineens werd de zon geblokkeerd door iets. We draaide ons om en achter ons stonden 6 kinderen. ‘Ach als we daar onze o zo geweldige vijftal niet hebben’ zei een van de meisjes die voorop stond. ‘Uh, waar heb je het over?’ vroeg Coendro aan ze. ‘Doe nou niet alsof jullie van niets weten’ zei het andere meisje wat voorop stond. ‘Nou sorry maar ik heb echt geen idee waar jullie het over hebben en het interesseert me niet eens’ zei Jonna. ‘Pff wie denk je wel niet wie je bent’ zei de ander weer. ‘Jonna, dochter van Hera’ zei ze spottend. We waren inmiddels gaan staan want het was lastig praten als je zat en hun stonden. ‘Ach ja, ze dochter van de zus/vrouw van Zeus. Mijn naam is Chelsea en dit is Kimberly en wij zijn de dochters van Aphrodite’ zei Chelsea. ‘Ow ja, nu valt alles op z’n plaats’ zei Coendro. ‘Een knappe kop maar een arrogante bitch’. ‘Tss, sukkel’ zei Kimberly. ‘En jullie kwamen naar ons toe omdat?’ vroeg Sandra. ‘Alleen maar even om hoi te zeggen’ zei Chelsea poeslief. ‘Ik heb nog geen hoi gehoord’ zei Fenarry lacherig. We schoten alle 5 in de lach en de andere 6 keken ons arrogant aan. Ze draaiden zich om en liepen toen weg. ‘Pff wie denken ze wel niet dat ze zijn’ zei ik. ‘Inderdaad’ zei Jonna lacherig. ‘En nu weer genieten van de zon’ zei Coendro. We gingen weer zitten in het gras en zaten nog een tijdje te roddelen over de andere. Morgen zouden we onze laatste training hebben en onze opdracht krijgen, samen met de andere kinderen.