Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 4

Ik ging maar eens naar beneden, me ouders hadden me vandaag nog niet gezien, zodra ik beneden kwam er een heerlijke geur van zelf gebakken crosantje binnen. Ik gooide de woonkamer deur op en schreeuwde: CROSANTJESSSSSSSSS!. Me ouders schoten in de lach, 'zo Ivy ik wist niet dat je zo graag crosantjes wilde? Hahahaha' zei me vader. 'Hahah, sorry papa'. Pff ik had nu al bijna meer als 13uur niks van Rick gehoord, en dat deed pijn. Hoewel we nog niet eens iets met elkaar haden. Me moeder begon de tafel te dekken, en zodra alles op tafel stond, gingen we eindelijk ontbijten. Ik twijfelde enorm of ik nu wat moest zeggen tegen Rick, ik pakte me mobiel. En stuurde naar naar Rick: Liefie, sorrry dat ik je weer stoor, maar miste je
hoe gaat het met vissen? Nog een grote gevangen? X hvj (l). Ik zuchte van opluchting,ik moest dit gewoon even aan hem kwijt,ik hoopte nu vuurig dat hij zo snel mogelijk antwoord gaf. Toen iedereen klaar was met ontbijten ruimde ik snel te tafel af en waste de borden af. 'Ik ga even douche!' - 'is goed lieverd tot zo' schreeuwde me moeder terug. Ik liep naar boven, gooide me telefoon op bed en ging douche. Toen ik uit de douche kwam, kleedde ik me snel om. Ik deed mijn lekkerste zittende jogginsbroek aan en een tshirtje, en ging toen even op bed liggen en pakte me boek erbij. Vandaag had ik nergens zin in ik wilde gewoon niks doen, niet nadenken niet bewegen gewoon doodstil in mijn bed liggen en aan niks denken. Ik deed mn ogen dicht en dacht hoe het zou zijn als Rick en ik wat met elkaar zouden hebben, ik zag ons 2 al samen over een weilandjes rennen hand in hand, zoals je altijd ziet in van die romantishe films. Ik opende mijn ogen weer, back to the reality dacht ik bij mijzelf. Ik ging maar weer naar beneden, heel de tijd alleen op mn kamer zitten was vandaag niet voor mij weg gelegt. Mijn ouders hadden besloten om vandaag ook niks te doen, we gingen met zijn alle allemaal oude films kijken van vroeger. Ik hield van die ouderwetse films, die rare kapsels die lange gepofte rokjes, de stoere auto's en die heerlijke muziek. soms zou ik wel in die tijd geleefd willen hebben. Ik had nog steeds niks van Rick gehoord en ik begon me zorgen te maken, misschien was er wat ergs gebeurd tijdens het vissen? Of hij het het nu gewoon even te druk met heel en heel veel vissen vangen. Ik wilde ook weer niet iets sturen, ik wilde hem niet pushen, alles was nu nog zo pril,ik kon niet tegen hem zeggen dat ik er niet tegen kon als we niet praten met elkaar, dat ik hem nu al zo erg nodig had. Gelukkig ging de rest van de dag snel voorbij, al gauw zaten we aan het avondeten. En voor ik het wist lag ik al in bed. Ik keek voor de laatste keer op mijn telefoon en zette hem toen uit, ik hoopte dat alles goed was met Rick en dat hij zo snel mogelijk antwoord terug zou geven.