De Snavel.

'Ik heb een snavel.' zei Cas uit het niets. 'Jezus hoe kom je daar nou weer aan?' zei Anne, 'Ik kijk even niet en je hebt een snavel.' 'Ik weet het ook niet,' zei Cas, 'misschien door die nieuwe after-shave..' Cas was altijd al een beetje een rare jongen, vroeger, toen hij een vogel had, trok hij altijd de veren van de vogel eruit. Deze veren plakte hij meestal op zijn muur, zijn hele muur zat er zo'n beetje helemaal mee vol, maar toen ging Luuk, de vogel, dood. Cas huilde en huilde maar hij kreeg geen nieuwe vogel. 'Welke after-shave heb je nu weer opgedaan dan?' vroeg Anne. 'Jezus weet ik veel,' zei Cas, 'die ene wat in de reclame was.' 'Het stond op allemaal borden in de winkel en er hingen doeken van op, het zou vogel geur moeten hebben.' 'Ach, jij ook met je vogels, zoek eens een andere hobby man.' zei Anne. Bzzt bzzt, de wekker ging. Cas deed zijn ogen half open. De zon scheen als de pest. 'Jezus, rot nou eens een eind op zon, je bent echt irritant 's morgens vroeg.' zei Cas. -Niet dat iemand hem kon horen, hij woonde alleen in zijn huis.- Cas was altijd al een eenzame jongen omdat hij zo raar was, ik bedoel iedereen is raar want normaal bestaat niet, maar hij was vaag, bijna niemand kon hem begrijpen. Hij was heel erg op zichzelf en had daardoor ook maar weinig vrienden. Het liefst lag hij op zijn bed muziek te maken, hij speelde elektrische gitaar, of muziek te luisteren. Hij woonde afgelegen van de drukte, hij had een hekel aan de meeste mensen. Omdat hij zich soms eenzaam voelde kwam een vriendin, Anne, vaak bij hem langs. Meestal gingen ze samen muziek maken, Anne kon goed drummen. Ze vonden ook dezelfde muziek leuk. Ze gingen meestal ook naar concerten en festivals, daar waren tenminste aardige mensen. Pas waren ze naar een concert van Reet gegaan, Reet was een alternatieve rock band die bestond uit 4 mensen. Reet, Ali, Karel en Kees. Reet was de zanger, vandaar dat de band ook zo heette. Het favoriete liedje van Anne en Cas was Reet - Fly like a Bird. Cas had er een poster van in de woonkamer hangen, er stond een man met een snavel op. Vandaag kwam Anne bij hem langs, dus hij moest vroeg opstaan. Hij douchte zich, kleedde zich aan, schoor zich en ruimde het hele huis op. Het was nog al veel werk want er lag veel troep. Cas had geen geld voor een poestvrouw dus had hij overal schijt aan. Behalve als Anne kwam. Toen hij klaar was ging de bel, het was Anne. 'Hey cassie, alles kits?' zei Anne. Cas zei: 'Jazeker! En met jou? Kom binnen, hang je jas op en neem plaats. Wat wil je drinken?' Toen Anne zat zei ze: 'Doe mij maar een glas water alsjeblieft.' Cas knikte en haalde een glas water voor Anne. Hij gaf het glas en Anne nam een grote slok. Schijnbaar had ze dorst. Cas pakte zelf niks, hij had niet zo'n dorst. Hij keek naar de veren op zijn muur en zag dat er een paar gingen afvallen. Hij rende naar boven en toen hij terugkwam met plakband om het vast te plakken waren ze al afgevallen. 'Shit,' zei Cas, 'nu heb ik weer een kale plek op de muur.' Hij ging zitten terwijl hij heel droevig keek. 'Gaat het cassie?' zei Anne terwijl ze hem glimlachend aankeek. 'Mwah, ik heb me wel eens beter gevoeld.' antwoordde Cas. Anne gaf Cas een knuffel. Cas glimlachte, zoals hij altijd deed als Anne hem een knuffel gaf. Cas vond Anne al langer leuk, alleen hij durfde het haar niet te zeggen. Toen plotseling uit het niets dacht hij: 'Ach, wat heb ik te verliezen? Ik doe het gewoon.' 'Anne?' zei hij, 'ik vind je best wel leuk, zou je mijn vriendinnetje willen zijn?' Anne keek hem vol ongeloof aan. 'Ehm, is goed, maar ik heb wel nog nooit een vriendje gehad, maakt dat wat uit?' zei ze. Cas lachte en zei: 'Nee tuurlijk niet, ik doe geen gekke dingen met je, maak je geen zorgen.' Cas pakte Anne vast en gaf haar een kus op haar zachte lippen en daarna gaf hij haar een knuffel. Ze zaten een uur op te bank te knuffelen toen plotseling de telefoon ging. 'Ja, hallo, met Cas.' 'Hallo, met Greetje, kan je even tegen Anne zeggen dat ze naar huis moet komen, haar ouders zijn hier.' 'Oke, ik geef het door, dag.' 'Bedankt, doei!' Cas keek Anne aan en zei:'Dat was Greetje, je moet naar huis, je ouders zijn er.' Anne zei: 'Muh, ik wil bij jou blijven Cassie, je bent zo lief.' Cas lachte naar haar en gaf haar een dikke kus op haar mond. 'Ga nou maar,' zei hij, 'we zien elkaar snel weer, tot de volgende keer.' ze knuffelden nog een beetje en toen ging Anne weg. Cas zwaaide haar uit. Toen pakte hij meteen zijn gitaar, en schreef een nummer over haar. Toen ging hij wat eten en drinken en zo, en toen het slaap tijd was ging hij slapen. De volgende morgen werd hij wakker. Hij zag de zon weer maar deze keer had hij geen zin om er iets tegen te zeggen. Hij keek in de krant en zag staan dat de zanger van Reet, reet, was overleden. Hij had een overdosis gebruikt. 'Zo zonden, waarom doen beroemde mensen dat altijd?' Dacht hij. Hij belde Anne op om te kijken of ze het al gehoord had, maar niemand nam op. Cas maakte zich zorgen om haar. Hij kleedde zich snel aan, pakte zijn fiets en fietste naar het huis van Anne. Hij belde en klopte op de deur maar niemand maakte open. Hij ging achterom, hij wist dat er een sleutel lag onder de deurmat, hij pakte de sleutel, maakte de
deur open en ging naar binnen. Daar trof hij een briefje van Anne aan, dit stond er in: 

Hee lieve Cassie,
Als je dit leest ben ik met mijn ouders vertrokken naar China, ze wilden verhuizen. Ik ben even met ze mee om hun spullen te brengen, ik bel je zodra ik er ben. Veel liefs, Anne.

Cas duwde het briefje in zijn jas en fietste snel naar huis. Toen hij daar was zag hij dat hij een gemiste oproep had, het was van een onbekend nummer. De telefoon ging opnieuw over, hij nam op. 'Hallo, met Cas.' 'Cas! Met de moeder van Anne, Anne is aangereden door een vrachtwagen. Ze is dood. Het spijt me jongen. 'W..w...wat zegt u?' 'Ze is dood, Anne is dood.' 'Het was wel toeval, ze zei dat je gek was op vogels, in de vrachtwagen zaten allemaal vogels. De veren vlogen in het rond.' Cas kon niks meer zeggen, hij hing de telefoon op. Hij lag op zijn bed te huilen, hij zag het niet meer zitten. Hij pakte een doosje pillen uit de kast en nam een overdosis. Een paar minuten later was hij dood. Terwijl hij dood op de grond lag, kwam er een vogel op hem zitten. Hij bleef daar zitten tot dat het lichaam van Cas gevonden werd. Op zijn grafsteen stond een man met een snavel en de woorden: 'I am a bird.'