006

We hadden alle matrassen naar beneden gebracht, en in een kring gelegt. De jongens vonden het hier echt geweldig en voelden hun meteen thuis. Demi hing heel de tijd rond Louis, wat hij, aan zijn uitdrukking, niet zo fijn vond. 'Amy, can Eleanor come over? She's home alone..' Louis keek me met een pruillipje aan en knipperde heel lief met zijn ogen, zodat hij er als een klein jongetje uitzag. 'yeah sure, why not.' ik lachte even en liep toen naar de keuken om wat te eten te halen want Niall bleef maar zeuren over dat hij honger had. Ik stopte de zak popcorn in de microgolf waarna ik iemand de keuken hoorde binnelopen. 'Heb je hulp nodig? Oh wacht die krijg je niet!' ik draaide me om en keek naar Demi. 'Wat is nu eigelijk je probleem?' ze lachte sarcastisch. 'Alsof je dat niet weet, je zit heel de tijd te flirten met iedereen, en nu laat je eleanor komen? Serieus? Je gunt het me echt niet he!?' ze riep naar me terwijl ze de woorden precies uitspuuwde. Ik keek haar geschrokken aan, ze was altijd fars maar nu leek ze eerder zielig. 'Je verdient het niet om hier te zijn Demi, echt niet!' weer lachte ze haar vreselijke lachje. 'Jij verdient mij gewoon niet, Amy. Je hebt geluk dat ik naar jou kwam nadat je vriendinnetje je alleen heeft gelaten op deze wereld!' ze duwde me tegen de kasten en sloeg me recht in mijn gezicht. 'Did you just slap her?' meteen was ze stil toen ze zag dat Harry ook in de keuken stond. 'yeah, she did!' ik wreef zachtjes met mijn hand over mijn wang die helemaal rood was. Ik zag hoe Harry dreigend naar Demi stapte, 'If you ever hit her or even touch her with one finger again, you'll die! Now get out of her house! Now!' Demi keek me geschrokken aan, 'dat durf je niet!' -'nee? Denk je dat? Watch me!' Ik liep naar haar kamer , stopte al haar spullen in haar valies deed hem toe en gooide hem de trap af. Ik trok haar naar de voordeur, deed hem open, duwde haar naar buiten en gooide haar zak achter haar aan. 'En kom dus maar nooit meer terug!' ik smeet de deur toe en zakte door mijn knien en begon te huilen. Harry kwam naar me toe en kwam naast me zitten, hij nam me in zijn armen en maakte heel de tijd 'sssht' geluidjes. Wat me uiteindelijk rustig maakte. 'Thank you, Harry.' - 'You're welcome, but what happend with Lise?' shit, hier ging ik weer., tranen biggelde over mijn wangen en deze keer voelde het alsof het niet ging stoppen. 'Hey shhhhh, you don't have to tell me if you don't want to.' ik schudde mijn hoofd 'i want to tell you! So my brother and Lise were together for like two years en they went to a party, but they weren't drunk, i was there too, but they left before me but they didn't came home.  They both died in a car crash. My brother and my best friend, you can't imagine how hard it was for me', mijn stem was helemaal gebroken en Harry zijn t-shirt was nat van het huilen. 'Shit, i'm so sorry. But was it your brother Sean who died?' Harry het er ook moeilijk mee, hij en sean waren heel goede vrienden geworden op vakantie. Ze hadden zelfs nog een paar keer erna afgesproken. 'uhm.. Yeah i'm sorry Haz..' - 'It's nothing, it's just that...', verder geraakte hij niet met zijn zin. 'I think we should go back to the others because they probably heard us in the kitchen.' zei hij uiteindelijk. Ik knikte stond op van de vloer , veegde de laatste tranen van mijn wangen en liep samen mat Harry terug naar de woonkamer.