Three

'Tik..Tik..Tik' langzaam word ik wakker.
'tik..tik'
Wat is dat voor geluid? vraag ik me af.
'tik..' Nu ben ik het geluid zat en rol uit mijn bed.
'WAT IS DIT!' gil ik als ik om me heen kijk en een laagje water op de grond zie staan. Ik waad door het water en loop naar de deur om naar de leerlingenkamer te gaan.
'Waarom heb je dat gedaan May?' vraagt Runo schijnheilig.
'IK! IK!' gil ik boos uit. Ik ben net wakker en ben nu al aan het gillen. Runo haalt onverschillig een hand door zijn donkerbruine haar, 'Ja jij, wie doet anders zoiets?'
'Nou eh, even nadenken, uhm JIJ! Waarom zou ik zoiets doen?'
Hij tovert een lelijke grijns op zijn smoel en zegt: 'Ayla is al naar Anderling toe om dit te melden, ze kunnen elk momend terugkomen.'
'Jij jij, Uhgg!' roep ik gefrusteerd. 'Ik zal je is wat zeggen mannetje, jij kan net zoals je vriend ook zo'n mooie streep op je wang krijgen.' terwijl ik dat zeg loop ik met een drijgende blik naar hem toe.
Runo dijnst achteruit, 'niet doen' gilt hij bang.
Lesle stapt naar voren en duwt me achteruit. 'Doe toch normaal joh! Wat heb je?' Net als ik naar mijn handen naar voren duw om haar terug te duwen komt Anderling binnen.
'Wat bent u aan het doen mevrouw Tomphsen? Wat ik nou toch allemaal over je hoor, bent u ziek? Ik kan niet geloven dat jij leerlingen slaat!'
'Maar dat doe ik helemaal niet' zeg ik verontwaardigd.
'Oh en hoe verklaar je dit dan?' mengt Daan zich in het gesprek. Hij duwt zijn gezicht naar voren om de rode striem te laten zien die over zijn wang loopt.
'Mevrouw Tomphsen? Heeft u dit gedaan?'
'Nee, natuurlijk niet, dat zei ik al!'
'Maar mevrouw iedereen heeft het gezien, May deed het!' Ayla gaat weer dicht bij Daan staan, alsof ze aan elkaar vast zitten. Ayla haalt haar hand door zijn haar.
'Laat ik dan maar even de slaapzalen bekijken.' Anderling loopt naar de meisjesslaapzaal.
'Tomphsen kom onmiddelijk hier!' Anderling verheft haar stem zo dat het wel heel erg moet zijn.
Langzaam loop ik naar haar toe en kijk verbijsterd naar de zaal waar inmiddels wel heel veel water in staat.
'Je gaat nu mee naar Perkamentus, hij verwacht je al.'
'In mijn pyama?' vraag ik verontwaardigd, 'mag ik me niet even omkleden?'
'Nee wat had je gedacht? Dat het hier de hele dag feest is?' Ze trekt me aan mijn pyama-shirt mee.
Ik hoor de hele afdeling lachen en ik wil het liefste door de grond zakken, zo erg schaam ik me. In mijn pyama naar Perkamentus, voor iets wat ik helemaal niet heb gedaan! Zwijgend loop ik achter Anderling aan die me inmiddels losgelaten heeft.
'Wat is er met haar aan de hand? Professor Anderling?' vraagt een jongen met een fototoetsel belangstellend.
'Oh Jari, ze heeft de slaapzaal onder water laten lopen en moet nu naar Perkamentus.'
'Echt waar?' vraagt hij aan mij en hij pakt zijn camera vast. Dan voel ik de flits in mijn ogen en begin hevig te knipperen.
'Wat doe je?' ik kijk hem woedend aan.
'Een foto maken?' zegt hij twijfelend. 'Voor de schoolkrant.'
'Ik sta in mijn pyama gek! Dit is al erg genoeg.' Ik geef hem een mep en hij valt naar achteren. Ik schrik me rot als blijkt dat hij vlak voor een trap staat en hij een paar treden naar benden valt.
'MEVROUW TOMPHSEN, WAT DENKT U TE DOEN? BENT U GEK!' Snel rent ze naar beneden om de jongen op te rapen, hij hangt als een slappe doek in haar armen.
'Ik breng hem naar de ziekenzaal' zegt ze verschrikt, 'Ga jij naar Perkamentus en vertel hem wat je allemaal hebt aangericht!'
Als ik stil blijf staan gilt ze: 'NU!'
Ik besluit toch maar naar Perkamentus te gaan- ook al heb ik er totaal geen zin in- want als ik het niet doe heb ik nog meer problemen.
Als ik voor zijn kantoor sta slik ik de brok die in mijn keel zit weg en hoor ik Perkamentus 'Binnen' roepen. Bang ga ik naar binnen.