Lynx

zorr hoorde het ook en draaide zich razendsnel om.
"hoorde jij dat ook,renar?"
"ja,je denkt toch niet......"
ik kon het niet uitspreken,wat er met ons zusje was gebeurt was te erg.maar zorr wist wat ik bedoelde,hij fuisterde:
"lynx"
precies nadat hij dat had gefluisterd sprong het beest tevoorschijn,een lynx,zoals we al dachten.zorr ging rechtop staan,alsof hij de lynx wilde bevechten,mischien wilde hij dat ook wel.
"ga weg!"
"hoezo?je riep me zelf,'lynx',dat is mijn naam.dus je riep me"
"ik raade wat je was,je was er al"
"ok.jij je zin.maar laten we ter zaken komen.ik heb honger en voor mijn neus ligt een zwakke vos,niet in staat weg te rennen.hij is de prooi,ik ben de jager"
"je blijft van renar af,jager.of JIJ zal prooi worden."
"mpf!!van wie dan,kleine vos?"
"mij"
ik keek zorr aan
"zorr,red jezelf,ren weg!hij heeft gelijk,ik ben zwak.maar jij kan geen lynx aan,geen enkele vos kan dat"
"eens moet er een eerste zijn!"
voor ik kon andwoorden sprong hij op de lynx af,grommend.een geluid dat ik nog nooit uit zijn keel had horen komen,het klonk zo onnatuurlijk en natuurlijk tegelijk.het was alsof het niet klopte,alsof dit zorr niet was.alsof dit geen vos was.