So, you?

Ik was blij dat het niet uit de hand was gelopen, maar wilde dat het echt helemaal goed kwam. Net als Mark, we waren nu gewoon echt vrienden. Hij zei dat hij niks meer van me wilde en gewoon vrienden wilde zijn.
De bel ging, ik had geen idee wie het zou zijn en deed open. Thijs. Hoe wist hij waar ik woonde? Ik moet wel raar hebben gekeken, want hij werd helemaal rood.
'Hoi.' zegt hij, terwijl hij naar de grond keek.
'Hoi.' zeg ik. En even dacht ik dat ik hem ergens van kende maar dat idee was snel verdwenen.
'Heb jij een zus?' vraagt hij, en ineens weet ik het weer. Hij was het oude vriendje van mijn zus!
'Ja! Jij was haar vriendje een paar jaar geleden!' zeg ik.
'Ja, inderdaad.' zegt hij.
'Kom binnen.' zeg ik, en hij liep achter me aan naar binnen. Ik was alleen thuis. We gingen op de bank zitten.
'Cola?' vraag ik.
'Ja lekker!' zegt hij. Ik loop naar de koelkast en schenk 2 glazen cola in. Ik zie hem rondkijken.
'Ja, het huis is een beetje verandert. Ik weet het.' zeg ik.
'Ja, best anders geworden.' zegt hij, terwijl hij me weer met een ijzer gezicht aankijkt. Waarom? 'Jij hebt toch met Daan?'
'Ja?' zeg ik en kijk hem vragend aan.
'Je weet niet wat je doet! Je weet niet wat hij met je zus... Nee laat maar.' zegt hij.
'Wat? Wat heeft Daan met mijn zus? Hebben hun gehad?' vraag ik, ik snap het niet meer! Ineens zijn er 100 vragen in mijn hoofd.
'Nee, laat maar. Dat wil je niet weten!' zegt hij. JAWEL! Dat wil ik wel weten!
'Wil ik wel!' zeg ik.
'Daan, hij bedroog je zus.' zegt hij. Mijn adem stokt, mijn Daan? Dat kan niet! Hij is veel te lief! Zoiets zou hij nooit doen! Ik huil en Thijs slaat een arm om me heen en knuffelt me, ik ken hem nog maar net maar het voelt heel vertrouwd! We knuffelen en hij troost me met zijn warme, slanke, bruine, gespierde lichaam. Ik weet echt niet wat ik moet doen!