Het mes

ik zie het mes schitteren.
ik voel de neiging om hem op m'n huid te zetten.
maar er zijn mensen in de buurt, dus ik doe het niet.
ik voel die pijn,
dat het zover is gekomen doet me verdriet.

ik pak het mes
en zet hem op mijn arm.
ik druk er hard op,
en trek hem erover heen.

een stemmetje in mijn hart roept STOP!
maar ik kan het niet, ik kan niet stoppen.
het bloed zie ik niet.
en de pijn wil ik niet voelen.

de volgende ochtend zie ik de krassen.
ik probeer ze weg te wassen,
maar ze staan in mijn huid gekerfd.
en de pijn voel ik niet in mijn arm,
maar ik voel het wel in mijn hart.