25. Sssst!!!

'Dit is toch onmogelijk', zei Dylan en hij gooide zijn veer neer. Britt zuchtte en schoof haar antwoorden naar Dylan, die hij begon over te schrijven. Ik grinnikte en concentreerde me weer op mijn Bezweringenhuiswerk. Ik draaide me plots om. Hoorde ik nou iemand tussen de boekenkasten? Ik keek tussen de boeken en planken, maar zag niks. Ik draaide mijn hoofd weer en begon weer met de oefeningen. Na een paar minuten draaide ik me weer om. Daar was het weer? Ik keek weer naar mijn huiswerk en zag dat ik voor de volgende oefening een boek nodig had. Perfect excuus om even te gaan kijken of ik het goed gehoord had. 'Ik ga even Middeleeuwse Bezweringen zoeken', zei ik en Dylan en Britt knikten afwezig. Ik stond op en liep naar de boekenkasten, in de richting van wat de bron leek van het geluid. Ik keek om de hoek. Daar stond de bron van het geluid, met haar krullende rode haar in een slordige vlecht. Toen ze merkte dat ik keek, draaide ze zich vlug richting de boekenkast. 'Wat denk je dat je aan het doen bent?', zei ik kwaad en ik deed een paar stappen naar haar richting. Rachel wendde haar blik af van de kast en keek naar mij, met een kwaadaardige schittering in haar ogen die ik nog nooit eerder had gezien. 'Jullie zijn iets van plan en ik wil weten wat', zei ze doelbewust. Ik zette mijn handen op mijn heupen en moest onbewust lachen. Niet vrolijk. 'Denk je dat ik je zo zeg wat we van plan zijn', zei ik spottend. Ze haalde haar schouders op. 'Ik weet genoeg', zei ik. 'Ik weet nu tenminste dat Britt en ik op de slaapzaal slapen met drie ongelooflijke bitches.' Na dat gezegd te hebben draaide ik me weer om. Ik was witheet van woede. This means war!