Zayn Malik || O13.

Vanuit het grote, heldere raam had ik perfect zicht op Niamh die wild haar fiets op slot draaide en vervolgens Starbucks binnen stapte. Haar blik gleed door de ruimte en liet het stil vallen op mij. Met grote passen beende ze mijn richting op waar ze haastig tegenover me plaats nam. Haar schattige, rode mutsje zat half scheef maar die verdween al snel van haar hoofd.
"Hi" begroette ze me en ze tikte nerveus met haar nagels op het tafelblad wat mij niet fijner liet voelen. Ik begroete haar uiteindelijk terug met een knikje en bereide mijn speech voor.
"Niamh je vraagt je vast af waarom je hier bent.." mompelde ik om een gesprek te starten. Ze knikte bewust en stopte met het tikken van haar nagels.
"Nou, ik wil nogmaals graag mijn excuses aanbieden en je voor iemand waarschuwen", was mijn vervolg.
"O, voor wie?", ze maakte haar ogen groot en ze wist werkelijk niet over wie ik het had, al had ik verwacht van wel.
"Owen, hij kan echt gevaarlijk zijn" probeerde ik haar wijs te maken al wist ik zelf hartstikke goed dat Owen iemand die dierbaar voor hem is nooit, maar dan ook nooit kwaad zou doen. Maar ik moest een reden verzinnen om haar bij hem uit de buurt te krijgen, met Owen in haar buurt kon ik mijn plan nooit geheel uitvoeren.
"Owen? Die doet nog geen vlieg kwaad", ze grinnikte zacht en wreef stevig in haar handen om het warmer te krijgen. Daar had ze het mis. Owen was wel degelijk gevaarlijk. Je moest je zeker niet met zijn zaken bemoeien want dan had je grote problemen. Zolang hij je mocht was er niets aan de hand.
Ik besloot het onderwerp Owen af te sluiten om te voorkomen dat ze me wéér zou verlaten.
"En over je excuses..". Volgens mij wist ze zelf ook niet wat ze wou.
"Luister Zayn. Ik houd er niet van als mensen ongevraagd aan me zitten, waarschijnlijk niemand en dat deed jij. Je bied je excuses wel aan, maar meen je het?", ze had gelijk. Ze sprak de keiharde waarheid. Ik meende er natuurlijk niets van, ik wilde alleen mijn zin en daarvoor moest je soms liegen.
"Natuurlijk meen ik dat", en ik zorgde ervoor dat er een soort geschrokken toontje in mijn stem zat. Niamh knikte licht en sloeg haar blik vervolgens op de tafel neer.
"Ik vergeef je..".

Ik ben ziek en zit thuis met een super zeer hoofd daarom poste ik vanmorgen niets.. Ze vergeeft het hem (; Is dat geen goed nieuws? Nouu.. het is me weer niet gelukt om dat telefoonnummer gedoe hier in te plaatsen.. Ik doe het en ik beloof het echt in het volgende hoofdstukje sorry... Kunnen julie misschien kudoën? xxx loveyou <33