06

"Wat doe je hier?" hoorde ik iemand zeggen. Ik wou wegrennen maar me voeten leken wel vastgelijmd aan de grond. "Ik zei wat doe je hier Liesjenka?" hoorde ik hem weer met woede in zijn stem. Andreina kwam voor me staan en zei "we zijn onderwerweg naar Albert Heijn, problemen?" "Ow beter voor jullie want ik heb haar al gewaarschuwd" zei hij en liep weg. "Lies Lies LIESJENKA!" hoorde ik "aaah wat is er Anti" zei ik geschrokken tegen Andreina. "JE BB, NEEM OP!" "Waarom zou ik we zagen hem toch net genieten van een ander meid. Ik dacht dat hij anders was, maar nee hij is net als de meeste jongens hier, gewoon een PLAYER!" "Of jij neemt op, of ik doe het." Voordat Anti wou opnemen hield 't op. Ik was opgelucht. Ik hoef hem niet meer te spreken. Diep in me hart wou ik uitbarsten van huilen, maar ik weet dat het niet waard is, want we hebben toch niks en misschien wou hij gewoon voetballen enzo tja hij zei tenslotte alleen dat hij mij moest spreken. Andreina haalde me weer uit me innerlijke gesprek en zei dat me BB weer gaat. "IK GA NIET OPNEMEN, EN IK HOEF HEM OOK NIET TE SPREKEN." "Oke dan doe ik het wel" hoorde ik haar zeggen en ze rukt de BB uit me hand. "Hallo met Andreina ......., Ja hier ...... Nee ze wilt jou niet spreken want ze zag jou met een andere meisje zoenen. Hoe kan je dat doen? als je met haar wou afspreken, of heb je dit geplanten moest ze dit aanzien? Besef je niet wat je met haar doet ?" Hoorde ik Andreina hem preken. Aan de andere kan van t gehoor hoor ik hem zeggen dat hij mij nodig had en hij moest me spreken, maar ik wou niet met hem praten. Voorlopig niet, zonder nog iets te zeggen hing Andreina.

Had ik maar naar me broer geluisterd. Zonder iets te zeggen liep ik de AH binnen en pakte me lievelings chips Cheetos blauw en drinken en liep naar de kassa. Ik zag dat Andreina me stappen volgde, In haar ogen zag ik dat ze me niet begreep en ook niks durfde te vrage. Uit AH gelopen stelde ik voor om naar Bijlmer Park te gaan. Onderweg praatten we over alles en nog wat. We hadden gelachen en deden alsof er niks aan de hand was. Tot we daar aankwamen en zag een paar neven van hem basketballen. Ik draaide me om en liep richting poort. Andreina keek met vol verbazing toe maar zei niks en liep gewoon achter me aan. Uiteindelijk bleven we gewoon chillen in poort.