Meet Agenta

ik stond die dag vroeg op,mijn vrienden zouden er al snel zijn.ik sprokkelde mijn ondbijt bij elkaar.en nog voor ik het op had ging de deurbel.ik sprinte ernaartoe en trok de deur open,en ja hoor!!
ze waren er al.Agena glimlachte en klopte op haar rug,agena was een centour en niet zo spraakzaam,tot er eenmaal een gesprek op gang was gekomen wand dan praatte ze gewoon mee.
ik glimlachte terug en zij:
"ik kan zelf ook lopen hoor!!"
"je mag op mijn rug!je zou vereert moetten zijn..."
"ok.ok.ik stap al op"
en voegde de daad bij het woord.
"zit je goed?"
"ja hoor!"
"ok!hier gaan we!"
ik greep me stevig vast aan haar schouders toen ze in stevig galop wegstoof.we gingen als een speer door het bos,de bomen vlogen langs ons heen.op de open plek steigerde ze om te stoppen
"hey,kijk uit!ik val bijna!"
"sorry,ik ging te snel om gewoon te stoppen"
ze keek me plagend aan.
we waren op de open plek waar ik en mijn vrienden altijd bij elkaar kwamen,maar de rest was er nog niet.
"hey,agenta,waar is de rest?"
zij ik tewijl ik van haar rug afstapte.
"die komen nog"
en ja hoor,ik hoorde al vleugelslagen.
ze waren er bijna,of in ieder geval 1 van hen.