Uitleg

We zaten in Emilys woonkamer, die hier eigenlijk te klein voor was. Sam en Emily zaten samen in de grote leunstoel van Sam, en Jacob en ik zaten naast elkaar op de tweezitsbank. De rest van het roedel leunde ergens tegenaan, zat op de keukentafel of de grond. Iedereen was vrolijk, opgetogen. Allemaal dankzij Jacob. Hij was weer terug. Sam schraapte zijn keel. “Jacob, Bella heeft je iets te zeggen. Maar misschien wilt ze er wat privacy bij?” ik knikte en gebaarde dat hij mee moest lopen naar buiten. Hij aarzelde even maar ik zag Sam vanuit een ooghoek naar hem knikken.

Ik ging op de verandatrap zitten en legde mijn handen op mijn knieën. Jacob volgde mijn voorbeeld. Ik zocht in ons moment van stilte even naar mijn woorden en zoog mijn longen vol lucht. “Luister Jake, ik weet dat je kwaad op me bent, je hebt er alle reden toe. Maar ik wil dit rechtzetten.” Ondanks dat hij blij was me te zien had hij zijn harde masker op. “Waarom doe je dit? Waarom ben je niet gewoon bij je bloedzuigervriendjes gebleven? Waarom moest je míj nu hebben?” “Als je nou even je mond houd, kan ik uitleggen wat ik wil zeggen!” kwaad stond ik op en keek hem aan. “Prima. Ga je gang.” Ik staarde in zijn prachtige bruine ogen en verloor even mijn tekst. Ik zuchtte en begon opnieuw. “Ik weet dat je weg was omdat je kwaad bent. Op mij, op hem, op hen. Maar dat hoeft niet meer. Je hoeft niet meer kwaad te zijn op de Cullens, of het roedel. Je hoeft alleen nog kwaad te zijn op mij, omdat ik je zo vreselijk heb misleid en heb laten lijden.” Zijn gezicht stond verward. “Het is uit tussen mij en Edward.” Zo. Dat was eruit, hij wist het nu.” “Wat?” hij had een enorme frons tussen zijn wenkbrauwen en keek me nog steeds verward aan. “Het is uit, over. Ik heb het uitgemaakt en ben weggegaan.” Ik keek naar de grond en merkte niet dat hij opstond en zijn armen om me heen sloeg. “Wat wil je nu dan doen?” zijn krakende stem klonk fluweelzacht in mijn oor, en ik voelde zijn warme adem in mijn nek kietelen. Ik probeerde me in te houden, en het lukte aardig, maar niet als hij zo bleef doen. Ik deed een subtiel stapje achteruit en hij liet me los. “Oh ja, geen fysiek contact..” “Nee, nee. Dat is het niet. Niet meer..” ik keek hem verontschuldigend aan en hij grijnsde. “Het heeft dus toch wat uitgemaakt.” “Wat?” ik keek verbijsterd naar zijn gezicht. “Die zoen van laatst, voor we tegen Victorias nieuwelingenleger vochten.” Ik glimlachte kort en knikte. Weer sloeg hij zijn armen om me heen en drukte zijn warme lippen tegen mijn oor. “Ik zal er altijd voor je zijn. En ik heb beloofd dat ik op je zal wachten en voor je zal vechten tot je hart ophoud met kloppen.” Ik voelde zijn hand op mijn hart en glimlachte. “En het klopt nog steeds, dus ik zal nog steeds voor je door het vuur gaan.” “Je bent veel te lief voor me. Wat heb ik je wel niet allemaal aangedaan? En nu neem je me zonder problemen terug?” “Niet zonder problemen, maar ik neem je terug. Die bloedzuiger zal weten wat hij mist.” Ik lachte en legde mijn voorhoofd tegen zijn koortsige borst. Hij streelde langzaam met een vinger langs mijn ruggengraat en grinnikte. “Kom, we gaan terug naar binnen.”

“Jacob, wat wil je nu verder doen?” het was Sam die ongerust naar hem keek. “Je kan je niet eeuwig verstoppen neem ik aan. En Billy mist je verschrikkelijk. Hij is nu helemaal alleen.” Jacob verstijfde en ik zag dat hij naar woorden zocht. Hij keek heel even naar mij, waarop ik een flauw glimlachje liet zien. Zijn blik klaarde op en hij keek weer naar Sam. “Goed. Ik blijf. Ik kom weer terug naar La Push.” Ik grijnsde en kneep hem in zijn arm van vreugde, waarop hij naar me omlaag keek en grijnsde. “Bedankt.” Hij lachte.
Jacob besloot naar zijn vader te gaan, zodra ik naar huis ging. En dan zou hij ook nog vanavond bij ons langskomen, als verrassing aan Charlie.

Charlie was laat thuis van zijn werk, en ik had het eten al een tijdje klaar. Ik warmde het weer op en schepte een bord voor hem op. Daarna vulde ik ook een bord voor mezelf, en ging bij hem aan tafel zitten.

We aten een tijdje in stilte, tot mijn oog viel op de volkswagen die de oprit op kwam gereden. “Wie komt er nou op bezoek onder etenstijd.” Mompelend liep Charlie naar de deur om hem open te doen, en hij verstijfde even toen hij Jacob zag. “Hee Charlie.” “Jacob?” “Jep. Ik ehm, kom even mededelen dat ik weer terug ben in La Push. Ik wilde het even persoonlijk vertellen, zodat Bella het niet hoefde te doen.” Hij draaide zich even om naar mij. “Je wist hiervan?” ik knikte traag. “Bella was vanmiddag in het reservaat.” “Hoe lang ben je al terug?” “Sinds vanmiddag. Bella kwam echt op het goede moment.” Hij keek even langs Charlie door en knipoogde naar me. Ik smolt vanbinnen even, en hoopte dat hij het niet zag. “Als jullie het niet erg vinden, ik moet ook nog naar de Clearwaters. Seth zal wel blij zijn me te zien.” Charlie knikte en we namen afscheid van Jacob. Ik zwaaide naar hem en draaide me om. We aten snel ons eten op en ik zette de borden in de gootsteen. “Ik ga even naar boven.” “Prima.” Ik hoorde de tv aanspringen en zag dat er een wedstrijd op was. Nu was hij wel even afgeleid.

Snel liep ik de trap op, mijn kamer in. Ik opende het raam en staarde in de duisternis. “Jake?” ik kon niet harder roepen dan ik nu al deed, anders zou Charlie me vast en zeker horen. Er bewoog buiten niks, dus liet ik me maar op bed vallen. Ik sloot even mijn ogen en zonk weg in een korte slaap. Ik werd wakker door een gekraak, en opende mijn ogen. Ik zag dat ik het licht nog aan had, en knipperde even tegen het felle licht. “Sorry, ik wilde je niet wakker maken.” Het was Jacob. Ik glimlachte warm en hij kwam naast me zitten. Het voelde ongemakkelijk, en tegelijkertijd ook weer fijn. Al wist ik niet goed wat ik nu moest doen. Ik besloot maar in kleermakerszit midden op mijn bed te gaan zitten. Het viel me nu pas op dat hij geen shirt aanhad. Hij was dus weer als wolf gekomen.

Hij staarde me aan. “Wat gaan we nu doen?” ik draaide mijn hoofd een beetje als teken van verwarring. “Ik bedoel, je weet dat ik gevoelens voor jou heb, en ik wet dat jij gevoelens voor mij hebt. Want anders was je hier vast niet.” Ik grinnikte. Daar had hij een punt. “Ik weet het niet.” Ik beet op mijn lip en kleurde rood. Stiekem gluurde ik vanonder mijn wimpers naar hem, en zag dat ook hij een blos op zijn wangen had. Ik glimlachte even in mezelf, en nog geen seconde later tilde hij teder mijn kin op. “Waarom proberen we het niet gewoon? Ik bedoel, het lukte toen ook.” “Ja, na twee keer.” Hij grinnikte. “En het was het waard. Zou je het misschien weer kunnen vragen? Gewoon voor het geval dat je vampiervriendjes me willen vermoorden als ze erachter komen.” Ik lachte. “Zullen ze niet doen. Maar als je het graag wilt.. Zoen me Jacob Black, zoen me nu.” Zonder verdere waarschuwing bracht hij zijn gezicht bij het mijne en zijn koortsige lippen zochten de mijne. Zodra ze elkaar raakten drukte hij ze er stevig tegenaan en greep met één hand naar mijn nek. Ik legde mijn armen in zijn nek en hij legde nu zijn andere arm op mijn rechterheup. Ik voelde de passie in zijn zoen, en zoende hem terug. Onze lippen leken voor elkaar gemaakt, ze pasten zo goed op elkaar. Zijn warme, zachte lippen gingen nogal te keer tegen die van mij, maar plotseling stopte hij even. Ik voelde wel dat hij nog lang niet klaar was.

Zijn lippen bewogen langs mijn kaaklijn en hij bereikte mijn oor. “Is dit beter dan zoenen met een stuk steen?” zijn stem klonk bijna magisch in mijn oor en ik glimlachte. “Veel beter.” Meteen zochten onze lippen elkaar weer en leefde de passie opnieuw op. Erg voorzichtig waren we niet met elkaar, en ik moest eerlijk zeggen dat dit wel de beste zoen ooit moest zijn.
Zijn lippen stopten eerder dan die van mij en ik opende langzaam mijn ogen om hem aan te kijken. “Dat was ongelogen de beste zoen aller tijden.” Ik grijnsde en trok me tegen hem aan. “Helemaal mee eens.”

Hij lag naast me op mijn bed, en ging met zijn grote vingers door mijn haar. Ik glimlachte even. “Waarom ben je eigenlijk terug gekomen?” “Voor jou.” Ik keek hem warm aan. “Maar voor je hier was wist je niet wat ik ging zeggen, waarom heb je in godsnaam bijna vijf uur gerend terwijl ik je alleen maar heb gekweld sinds dat ik voor het eerst terug kwam in Forks?” “Je hebt me niet alleen maar gekweld. En dat is het probleem nou juist. Ik houd te veel van je om weg van je te blijven. Toen je terug ging naar die bloedzuiger, tsja.. ik had het geprobeerd, maar ik kon er niet mee omgaan, dus toen ging ik weg. En nu heb ik je hier, helemaal voor mezelf.” Hij glimlachte zelfvoldaan en gaf me een kus op mijn kruin. “Je weet niet hoe lang ik hier op heb gewacht Bella.” Ik glimlachte. “Toen Sam zei dat je in La Push was en me wilde spreken, ben ik meteen terug gerend. Als je me iets had verteld dat me niet had aangestaan, was ik weer weggegaan, maar voor jou blijf ik altijd, wanneer dan ook.” Ik glimlachte ontroerd en kroop dichter tegen hem aan. “Heb je het koud?” “Nee, ik lig zo gewoon lekkerder.” Hij lachte.

We lagen een hele tijd zo, zwijgend en gelukkig, tot hij bewoog. “Ik denk dat ik terug moet naar La Push. Billy zal me wel missen.” Hij grinnikte. “Nu al?” ik zuchtte en hij drukte zijn lippen teder op de mijne. “Het spijt me. Maar ik kom morgen weer terug. Misschien blijf ik dan wel hier, maar dat ligt aan Charlie. En aan Billy natuurlijk.” “Ik denk niet dat Charlie bijzonder veel moeite zal hebben met jou.” Ik grinnikte, hij had Jacob altijd gemogen, en volgens mij had hij altijd gehoopt dat het iets zou worden tussen ons. “Goed dan, ga maar.” Hij stond op en ik volgde hem tot aan het raam. Daar trok ik hem nog even tegen me aan. “Tot morgen.” “Tot morgen. Ik hou van je Bella.” Ik grijnsde en drukte een zoen op zijn warme lippen. “Dat wisten we al. En ik houd ook van jou.” Hij grijnsde, sprong soepel uit het raam en verdween in de duisternis.