10.

*JunePov
Mira loopt naast je. ‘Denk je dat ze me mogen?’vraagt ze.
‘Ja, natuurlijk,’zeg je overtuigd.
‘Ik weet het niet hoor. Ben ik niet lelijk en irritant? Echt zo’n irritante fan?’
‘Je bent echt no way lelijk! En nee, ze zijn wel anders gewend. Van die verschrikkelijk fans. Nee, je moet gewoon jezelf zijn, dan komt alles goed,’zeg je met een lach. Dat heb jij ook. Je bent jezelf bij Nick. Dat durf je eigenlijk bij niemand, maar bij Nick voelt het gewoon goed en normaal. En hij vind het prima. Anders ben je altijd bang dat iemand erop af knapt, maar bij hem niet.
‘Oké, het komt goed. Het komt goed, het komt goed,’blijft Mira tegen zichzelf herhalen.
‘Hou op Mier! Doe eens rustig. Het is niet dat je leven ervan afhangt. Ik ga ze ook voor het eerst zien,’zeg je met een lach.
Het hotel komt in zicht. Je weet welke kamer je moet hebben. Jullie lopen naar binnen. Allemaal mensen kijken naar jullie. Je loopt langs je moeder.
‘Hai mam! Ik ga naar Nick,’zeg je triomfantelijk.
‘Oh, oké. Veel plezier,’zegt ze en kijkt je na.
Je grinnikt. Zo kom je hier nooit, en dan opeens een paar keer.
Je drukt op het knopje in de lift. Mira staat aan haar shirt te plukken.
‘Nu houd je op! Ik word helemaal gek van je,’zeg je streng tegen haar. Je moet er wel om grinniken. Je ziet dit niet als iets heel erg belangrijks. Je hoopt natuurlijk wek dat de jongens je mogen, maar ach, het interesseert je niet zoveel.

Jullie komen aan bij de juiste verdieping. De deuren gaan open.
Je zoekt naar de juiste deur. Je klopt en wacht rustig af. Je hoort iemand naar de deur lopen. Nick doet open. Je krijgt direct een glimlach op je gezicht.
‘Hai, hier zijn we dan,’zeg je vrolijk. Mira staat wat verlegen naast je.
‘Kom maar verder,’zegt Nick en loopt voor jullie uit. In de kamer zitten Joe en Kevin.
‘Dit is June en dat is Mira,’stelt Nick jullie voor.
‘Hi,’zegt Mira zachtjes.
‘Hallo!’zeg je met een brede lach. Ze zijn duidelijk broers. Je hebt ze natuurlijk wel gezien toen je tegen hem op knalde.
‘Oh wacht! Jij bent het meisje dat tegen Nick op knalde en zo tegen hem uitviel!’herinnert Kevin zich.
‘Hé, ja,’zegt Joe nu ook.
‘Haha, ja. Dat was een foutje.’ Je geeft de jongens beleefd een hand.
Jullie nemen plaats op de bank. Mira begin langzaam een gesprek met Joe. En jij kletst met Kevin. Eerst gaat het over dagelijkse dingen. Dan komt het gesprek op de Jonas Brothers.
‘Hoe gaat dat nou met zo’n tour? Zitten jullie niet in een tourbus ofzo?’vraagt Mira nieuwsgierig. Jij bent eigenlijk ook wel benieuwd.
‘Ja, normaal wel. Als we veel moeten reizen. Nu hebben we het echt heel relaxed. We hebben echt rustige dagen. Sommige ook totaal niet, maar nu hoeven we alleen maar interviews en andere dingetjes te doen. We kunnen gewoon hier in de stad blijven, in dit hotel. Maar na het concert over anderhalve week, dan gaan we weer verder met de bus. En dan hebben we bijna elke dag wel wat. Wat behoorlijk stressen is,’vertelt Joe.
Je bent stil. ‘Gaan jullie direct na het concert weer weg?’vraag je zachtjes.
‘Ja,’ antwoordt Kevin.
Nick kijkt je aan. Je kunt zien dat het hem spijt. Je weet het wel, je kunt niet bij hem blijven. Hij is popster, hij moet verder. Jij zult hem waarschijnlijk niet veel meer zien. Mira trekt je uit je gedachten. ‘Zijn die fans niet vermoeiend?’vraagt ze.
‘Beetje wel. Soms zijn ze echt druk en willen ze op de foto, een handtekening, een kus, een lach. Dan willen ze je de kleren bijna van je lijf trekken. Maar soms zijn ze gewoon rustig en begripvol en dan is het geweldig,’zegt Joe. Je lacht.
‘Net zoals toen bij Kevin. Hij werd helemaal belaagd door een fan. Big Rob moest hem gewoon redden,’vertelt Nick lachend.
Kevin grinnikt. ‘Ja, dat was een drama.’
‘En dan zijn er nog fans die gewoon tegen je op knallen en als een gek beginnen te vloeken,’zeg je lachend.
‘Ja, en die ontwijken we zoveel mogelijk. Die zijn echt niet uit te staan,’zegt Joe plagend. Je lacht.
‘Fans zijn erg als je zelf moe of chagrijnig bent. Anders zijn ze wel ok,’zegt Nick.
‘Wie is Big Rob?’ Mira blijft vragen vuren.
‘Als fan moet je dat weten,’grapt Kevin. ‘Dat is onze grote bodyguard die ons altijd begeleid.’
‘Wow. Dit begint net een meet&Greet te worden,’zegt Joe lachend.
‘Ja, laten we eens iets gaan doen,’stelt Nick voor.
‘Wat wou je gaan doen?’vraag je.
‘Weet niet. Ergens gaan rondhangen, ofzo?’vraagt hij.
‘Laten we gaan voetballen,’zeg je lachend.
‘Wow, meisje, wij zijn niet zo goed in voetbal,’zegt Joe.
‘Wij hebben echt geen conditie voor voetbal,’valt Kevin hem bij.
‘Vast wel, jullie springen de hele avond op een podium rond. Dan kunnen jullie ook wel een middagje voetballen,’zegt Mira en steekt haar tong uit.
Jullie staan op. De jongens volgen jullie. Jullie weten immers waar jullie kunnen voetballen.
‘Een voetbal lijkt me wel handig,’zegt Kevin als jullie op straat lopen.
‘Die ligt altijd wel ergens in de bossen,’zeg je. Je loopt trots voorop met Mira.

Reageer (1)

  • Persefoneia

    Voetballen >.<
    Ik haat voetballen xD
    Maar snel verderr <33

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen