Chapter Twelve

Jewel Emerald

De trainingszaal was gigantisch. Ik had geen idee waar ik moest beginnen. Mijn keus ging uit naar de wapens die zo verleidelijk lagen te glimmen. Het lag er vol met zwaarden, messen, bogen, speren en shurikens. Jaren geleden was ik kampioen darten geweest, voordat ik een keer een dart door mijn oor kreeg. Ik snap nog steeds niet hoe dat gebeurd is. Mijn moeder had toen besloten dat het een te gevaarlijke sport was en sindsdien heb ik niet meer gedart. Ik pakte een messengordel en bond hem om mijn middel. Er kwam een instructeur op me afgelopen.
''Heb je al eens eerder met messen geworpen?'' vroeg de man. In zijn zwarte, korte haar leek wel een liter gel in te zitten. Ik schudde mijn hoofd.
''Ik zou het eerst zelf willen proberen.'' opperde ik. De man knikte en liep naar een andere tribuut toe. Ik keek naar de silhouet vormen voor me. Met mijn hand pakte ik het lemmet van een van mijn messen en haalde het mes uit de gordel. Ik haalde diep adem en smeet het mes richting het houten mensvorm. Het mes vloog de verkeerde kant op en raakte het stuk hout op de plek waar bij de mens de knie zou moeten zitten. Ik pakte een ander mes en gooide weer. Deze keer raakte ik een hand. Ik raakte gefrustreerd en gooide nog een mes. Deze raakte de muur achter het doel.
''Je moet het mes wat anders gooien.'' Ik draaide me om. Het was een jongenstribuut. Hij was vet en niet zo heel groot. Ik schatte hem een jaar of veertien. Ik probeerde zijn naam te achterhalen.
''Hoe zou jij dan gooien... ehm... Chubby?'' Hij keek me verbaasd aan.
''Ik heet Kyle en geef me eens één van die messen.'' Ik vond hem toch meer een Chubby dan een Kyle. Hij pakte een mes uit mijn gordel en smeet hem met een gigantische snelheid op het doel af. Hij raakte hem op de plek van het hart. Ik stond versteld. Hij zag mijn verbaasde blik.
''Ik doe zelf al jaren aan messenwerpen. Mijn moeder stond erop dat ik het zou leren.'' Het mes had het stuk hout zo'n beetje doorboord. Ik pakte het laatste mes in de gordel en gooide het. Deze keer raakte het mes het doel in de buik.
''Niet slecht.'' zei Kyle ''Je hebt aanleg. Als ik jou was zou ik erop blijven oefenen de komende paar dagen.'' Kyle liep weer weg, op weg naar het speerwerpen. Ik haalde mijn messen weer op. Die van Kyle kreeg ik niet meer terug. Hij zat muurvast in het stuk hout.