(20) Happy Family..

'Oké, ik geef het toe..dat is behoorlijk kort..maar het zat er dan ook al aan te komen vanaf het moment dat je hier kwam wonen.' zei Sarah. ik rolde met mijn ogen. 'Je overdrijft.' zei ik zacht. 'Echt niet.' zei Melody. 'Tuurlijk, jij bent hier voor een weekje.' zei ik op een irritante toon.
'Jep, ik denk dat mijn moeder me vandaag zelf al thuis had verwacht.' zei ze. ik keek geschrokken op. 'Hé?' 'Meestal blijf ik maar een weekje, ik heb veel te doen en meestal zijn de jongens te druk bezig om echt leuke dingen te doen..' zei ze terwijl ze haar schouders ophaalde. 'Woon je hier ver vandaan?' vroeg ik. 'Andere kant van Duitsland, is dat ver genoeg?' vroeg ze sip. De andere kant van Duitsland.. goed voor een uur of 5 misschien 6 in de auto. (Oké, dit is een slechte gok van mij, ik zou echt niet weten hoe lang het rijden is.. ik weet nu alleen dat het 4.5 uur is van mij thuis tot Parijs..)'Dat is behoorlijk ver.' beaamde Sarah. Te ver om nog af en toe te bezoeken, zeker als wij drie weer naar "huis" terugkeerden...Daar zou ik ook nog eens aan moeten denken.. Nu was het nog vakantie, maar ik was wel nog schoolplichtig, en anders zou ik een job moeten zoeken. Het zou oneerlijk zijn om zo te blijven "parasiteren" op Bill en TOm...
'Hé, hallo! ZOra! Wakker worden!' riep iemand in mijn oor. Ik knipperde met mijn ogen en keek verbaast op. Zinzi zwaaide met haar hand voor mijn ogen.
'Wat?' vroeg ik zacht. Ze wees naar iets verderop. Bill stond achter het raam, ik keek naar hem, maar hij..staarde gewoon.
'Wat heeft hij?' vroeg ik verbaast. Zinzi zuchtte.
'Hij is naar zijn...jullie moeder gegaan..om een uitleg te vragen, blijkbaar is het niet gegaan zoals hij wilde.. ik begin te denken dat hij onder heel wat stress staat tegenwoordig..' mompelde ze bezorgd. ze had wel gelijk, de laatste tijd glimlachte hij steeds minder, of was het gewoon sinds hij wist dat ik zijn zus was?