Niamh Heffernen || O11.

Geschokt. Op dit moment was dat het perfecte woord om mij volledig te beschrijven. Hij had me de hele tijd al aangestaard met een blik in zijn ogen die ik niet precies kon omschrijven. Owen merkte de spanning tussen Zayn en mij duidelijk op, en dat vond niet fijn aan zijn blikken te zien. Net toen ik dacht dat we alle drama zo'n beetje hadden gehad, verscheen híj opeens weer in mijn leven.
"Ik spreek jullie nog wel", Owen zette zijn gemaakte glimlach weer op en er was duidelijk te zien dat hij een soort van masker op had.
"Alsjeblieft Niamh, kan ik je nog even spreken?". Zijn stem maakte me gek op een slechte manier. Hij had zijn vingers om mijn pols gesloten en trok me voorzichtig terug. Owen liet een duidelijke grom horen waardoor Zayn meteen mijn pols losliet.
"Alsjeblieft?" mimede Zayn zodat niet iedereen zijn woorden kon horen. Mijn hersens kon je als het ware horen kraken maar een keuze maken kon ik niet. Ik kon toegeven en ja zeggen en met hem gaan praten, maar was dat de juiste keuze? Het draaide bij hem alleen maar om de seks, hij wou mij alleen maar in bed krijgen.
Ik kon ook weigeren en nee zeggen en niet met hem gaan praten, maar wat als er iets in me zei dat ik dat wel wou? Wat als er een piepklein stemmetje in me zat en constant riep: 'Praat met hem'.
"Even" besloot ik uiteindelijk en samen met Zayn verwijderden we onze aanwezigheid.
"Luister, het was ongelofelijk fout van me. Ik wil niet zo uit elkaar gaan, en het was nooit mijn bedoeling om je te kwetsen". Die woorden raakten me op de één of andere manier wel, maar echt medelijden met hem kreeg ik niet, daarvoor had ik al teveel meegemaakt.
"Ik geef tweede kansen", was mijn verklaring. Een glimlach sierde zijn gezicht toen hij mij deze zin hoorde uitspreken.
"Maar niet aan jou.." vervolgde ik simpel en liep van hem weg.
"Geef me dan op zijn minst je nummer, alsjeblieft?", dat laatste 'alsjeblieft' mompelde hij er achteraan.
"Waarom zou ik?" siste ik zacht.
"Alsjeblieft?" smeekte hij me opnieuw. Het zou me niets verbazen als hij zo meteen op zijn knieën viel voor mij.
"Nee" sprak ik simpel wat hem diep liet zuchten. Nu zal hij die grote teleurstelling eens voelen. Die had ik al zo vaak gevoeld, en niet alleen bij hem.
"Fijne avond nog, Zayn". Een kleine grijns liet ik op mijn gezicht verschijnen en liet hem toen alleen achter. Owen stond braaf te wachten met naast hem Harry.
Ik vroeg me eigenlijk nog één ding af. Had ik zojuist de goede keuze gemaakt?

Aah jullie zijn vet lief <3 Bedankt echt bedankt iedereen die blijft lezen en iedereen die hun abo houden! xxx <33