Chapter 20

Je hoeft niet bang te zijn. er is niemand hier. Zie je. Hij spreidde zijn armen. Ik keek in het rond en ik zag niemand. Danny en ik waren helemaal alleen in de kamer. Maar het leek zo echt. Was ik gek aan het worden? En trouwens.. al zou er ooit iemand hier komen die jou iets aan wil doen, wat niet eens kan. Dan ben ik er voor je om jou te beschermen. Ik laat je niet alleen. Danny sloeg zijn armen om mij heen en drukte een kus op mijn voorhoofd. de kus brandde op mijn voorhoofd en het zweverige verliefde gevoel kwam weer opzetten. “We gaan wat leuks doen vandaag. Dat heb je wel verdient.” Danny knipoogde naar mij en kleedde zich snel aan. “Douchen doe ik straks nog wel.” Hij trok zijn shirt over zijn hoofd heen en deed zijn broek aan. Danny hoefde niet veel te doen om er goed uit te zien. Eigenlijk helemaal niks. “Je ziet er trouwens erg mooi uit.” Zei Danny verleidelijk tegen mij. Ik voelde de warmte naar mijn hoofd stijgen. Ik zag er nu vast uit als een tomaat. “Dankje..” Stamelde ik verlegen. Danny had een warme uitstraling op zijn gezicht. Hij pakte mijn hand vast en leidde me op de trap mee naar beneden. “hmm…” Het rook heerlijk beneden. Ik liep hand in hand met Danny de keuken in waar zijn broer al aan tafel zat. De tafel was helemaal gedekt en er stonden vers gebakken broodjes op. Spontaan begon ik te watertanden. Gebakken broodjes.. dat had ik al zo lang niet meer op. Wij aten dat vroeger altijd op een zondag als ontbijt, toen mama er nog was. Toen ze dood ging hadden papa en ik het nooit meer op. “Nou kom zitten.” Danny en ik schoven naast elkaar aan tafel. “Goede morgen.” Wenste ik hem toe. “Goede morgen.” Danny bewoog licht met zijn hoofd op en neer. We begonnen aan de broodjes. Het ontbijt was heerlijk. Zo zou ik wel vaker willen eten. “Dankje voor het eten. Het was echt heerlijk.” “Geen dank hoor.” De broer van Danny knipoogde naar mij. Het viel mij op dat Danny en zijn broer wel heel vaak knipoogde. Het zou wel in de familie zitten dacht ik. ik had veel te veel gegeten. Zoveel dat mijn buik er pijn van deed. “Hij vind koken leuk, dus waarschijnlijk gaat hij zich vanavond weer uitsloven in de keuken.” Zei Danny tegen mij. “Oké. Lekker.” Ik grijnsde. Ik hield van eten, lekker eten. Ik kon ook best veel eten. Vooral voor een meisje. De broer van Danny was ook best knap, maar Danny was veel knapper. Hoe zijn broer heette wist ik niet meer. Ik kon niet meer op de naam komen. “Ben je klaar?” Danny stond op. Hij wachtte mijn antwoord niet op maar trok me omhoog. “We gaan iets leuks doen.” met die woorden werd ik de keuken uit gesleurd.