Geheugenverlies?

"Argh! Waarom moeten we al deze kamers schoonmaken als we ze toch niet allemaal verhuren?" gromde Lucia terwijl ze haar schoonmaakspullen in de werkkast schoof.

"Omdat dat hoort bij een mini-hotel runnen." antwoordde Nikora rustig, en vroeg dan, "Weet je zeker dat dit een goed idee is, Lucia?"

"Ah... Geen idee." antwoordde Lucia. "Hij is onze vijand niet meer, maar ik kan niet uitvogelen waarom hij terug is. En waarom kan hij zich niets herinneren?"

"Misschien lijdt hij aan geheugenverlies." stelde Rina voor, die op
tijd kwam zodat ze Lucia's laatste vraag hoorde.

"Maar hoe kreeg hij het?" vroeg Lucia.

"Kweenie." antwoordde Rina kortaf terwijl ze tegen de muur aan leunde. "Hoe dan ook, het wordt al laat, en ik denk dat het tijd is om naar huis te gaan."

"Okee. Zie je morgen, Rina!"
_______________________________________________________________________

Seira lag in bed, ze probeerde in slaap te vallen maar ze kon niet goed liggen. Ze woelde en draaide, en besliste uiteindelijk dat ze een glas water ging halen.

Maar toen ze rectop ging zitten zag ze dat ze niet alleen was in haar kamer. Op het midden van de vloer stond een meisje met zwart haar tot aan haar heupen en een gouden stervormige haarspeld in haar haar. Haar ogen waren goudkleurig en ze had zwarte vleugels op haar rug.

Ze droeg een outfit die leek op degene die Hanon droeg in haar idol vorm, maar deze was verschillend. Het had geen franje aan de zijkanten en had andere kleuren dan die die Hanon droeg.

De hals was goudkleurig, net als de glitter op de top zelf, die zwart was. Het korte rokje had twee lagen; De bovenste was zwart en de onderste goudgeel. Ze droeg zwarte gegolfde handschoenen met hetzelfde partoon als haar rok, en een dunne gouden ring om haar polsen. Haar schoenen waren totaal anders; Ze waren knie-hoog, zwart met gouden banden rond de top en gouden hakken, plus een goudgele streep op de voorkant.

"Wie ben jij?" vroeg Seira terwijl ze haar hand over haar schelphanger legde.

"Mijn naam is Arella." zei het meisje. "En ik kwam niet om je pijn te doen. Ik kom vanwege Mikeru."

"Ken jij Mikeru?" vroeg Seira. "Ben jij één van de Ancients?"

"Zo zou je het kunnen zeggen. Mijn moeder is een Ancient maar mijn vader is van een andere dimensie. Maar dat is niet belangrijk. Wil je Mikeru helpen?"

"Hij is mijn vriend! Natuurlijk wil ik hem helpen!" zei Seira, waarna ze vroeg, "Wat is er met hem gebeurd?"

"Ongeveer een week geleden was ons kasteel aangevallen door een groep mysterieuze wezens genaamd de Duisteren. Ze waren kwaad over iets dat Mikeru-Dono, onze koning van lang geleden, heeft gedaan. En ze wilden het op Mikeru wreken. maar onze leider zendde hem weg." legde Arella uit. "Om de Duisteren ervan te weerhouden hem te vinden waren Mikeru's krachten en herinneringen weggenomen. Ze waren gesplitst in twaalf Heart Orbs en verspreid. De zes witte zijn Power Orbs, zes gele zijn Memory Orbs."

"Als we deze 'Orbs' vinden, kunnen we dan Mikeru's herinneringen weer terugkrijgen?" vroeg Seira.

Arella knikte. "Hij praatte over je, Seira, en vertelde ons hoe je in hem geloofde, zelfs in de tijden waarin hij niet in zichzelf geloofde. Dat is waarom ik naar je toe kwam. De Duisteren proberen hem te vinden, en ondertussen zoeken ze naar de Heart Orbs. Je moet ze vinden voordat de Duisteren ze vinden." Het meisje trok een roze, hartvormige spiegel naar voren en gaf het aan Seira, die hem bij het handvat pakte en ernaar keek. Rond de rand van de spiegel zaten twaalf laatjes, zes aan de ene kant en zes aan de andere. Aan één kant hing er een gele ster aan, en aan de andere kant een roze hart. Bovenop de spiegel stind een gouden kroontje.

"Waar is dit voor?" vroeg Seira terwijl ze naar Arella keek.

"Om de Heart Orbs in op te slaan. Ik had een manier nodig waarop ik het kon vermommen, dus koos ik voor een spiegel. Het is hartstikke normaal voor een meisje om een spiegel mee te nemen. De zes Memory Orbs gaan in de onderste laatjes en de Power Orbs in de bovenste." legde Arella uit.

"Dus, we kunnen de Heart Orbs vinden en ze in deze spiegel stoppen?" vroe Seira.

"Ja, maar totdat je alle twaalf Heart Orbs hebt gevonden mag Mikeru niet van deze spiegel weten. Het zou problemen opleveren."zei Arella. "Dus, help je me?"

"Natuurijk!" riep Seira.

Arella glimlachte en haalde een gele bol ter grootte van een pingpongbal en tikte het naar de spiegel. "Ik vond één van de Memory Orbs vandaag." De bol licht zweefde rustig naar de spiegel en ging één van de laatjes binnen, boven de sterhanger.

"Ik moet gaan." zei Arella. "Als ze me vinden dwingen ze me te zeggen waar Mikeru nu is."

Seira vroeg: "Kom je nog terug?"

"Als ik meer van de Heart Orbs heb gevonden wel." Arella draaide zich om. "Veel geluk, Seira."