H 1

Het was een rustige avond. Susan en Edmund bekeken kaarten. Ze wisten namelijk niet waar ze precies waren. Ze waren daar rustig mee doorgegaan als ze toen niet een schreeuw hoorden die erg leek op : Piraten kom! help ze vallen aan. Ze keken elkaar aan, en wisten allebei wat de ander dacht, Edmund greep zijn zwaard en rende de trap op, Susan rende naar haar kamer en pakte haar boog en pijlen. Ze rende het trapje op en halverwege stopte ze, ze pakte een pijl en spande haar boog,voetje voor voetje klom ze omhoog, ze zag een piraat die wou inslaan op de stuurman,ze schoot en raakte, ze wou net schieten op een groote man toen die iets riep: "Stop, we willen niet vechten" zei hij met een ruwe stem. Edmund herpakte zijn zwaard, hij wist goed genoeg dat er nu een voorwaarde zou komen. "We willen alleen de Koningin." Dit had Edmund niet gedacht, de piraten waren in de meerderheid toch was het geen optie om Susan met deze schurken mee te geven. "Dat nooit"bracht hij uit. Het gevecht herleefde. Toch was dit gevecht anders er miste iets, hij probeerde te herrineren waarom hij het leeg vond, opeens schoot he iets te binnen, er vlogen geen pijlen rond.