Part 51

'Dus juj bent Demi?' vraagt de meest linkse met halve krulletjes en een stralende glimlach, ik denk dat het Liam is. Ik knik. 'En jij Liam?' hij knikt. 'Ben je een fan?' vraagt hij. Gelijk zie ik Harry naast me heftig zijn hoofd schudden. De jongens lachen om Harry's paniekerige gezicht en ik sla een arm om hem heen. 'Geen zorgen, ik zal ze niets aan doen, zoals ik bij jou deed.' Hij glimlacht nog wat onzeker. Ik snap het wel, daar niet van. Ik zei dt ik zijn boeken zou verbranden. Hoewel ik dat per ongeluk zei, ik kon nergens anders opkomen.
Een van de jongens zit me echt al de hele tijd aan te staren. De ene met de strepen. Louis. En dan doet hij zijn mond open. 'Nu heb je mij niet meer nodig, nu heb je haar als knuffelbuddy.' zegt hij met een lichte teleurstelling in zijn stem. 'Aahw, geen zorgen, met jou wil ik hem best delen.' zeg ik snel. Ik gooi er een glimlach achteraan, waardoor ook hij gaat lachen. 'Aahw, dat is lief. Maar dat is niet nodig. Hij is tenminste zichzelf weer. Dus ik denk dat we je daarvoor moeten bedanken.' 'Huh?' zeg ik verward, ik kijk naar Harry. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik moest ze wel alles vertellen.' 'Je bent een schat.' lach ik terwijl ik door zijn krullen ga met mijn handen. De krulletjes zijn zo zacht.
'Dus Harry,' begint de ene met zwart haar, Zayn. 'kom je weer terug?' Terug? Bedoelt hij, weg van school? Dus dan zal ik hem niet meer zien. Nouja, niet zo vaak als nu? Snel kijk ik naar Harry, die tot mijn verbazing zijn hoofd schud. 'Nee, ik wil dit jaar nog afmaken hier. Er is nog zo veel te leren.' hij kijkt naar mij. 'En ik kan niet lang zonder haar.' ik voel mijn wangen rood worden.
'Ik heb een idee!' roept Niall opeens, ja die naam wist ik gelijk. Zijn schattige gezicht, die herken ik uit duizende. 'Wat dan?' vragen de jongens. Ik ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig. 'Nou,' begint Niall, met zijn lachende gezicht. 'jullie hebben nog een half jaar op school, sinds de studie maar een jaar is, toch?' ik knik vaagjes. 'Nou, waarom komen wij dan ook niet het laatste half jaartje. Harry zei zelf dat er genoeg te leren valt! En ookal is dat over dansen en weet ik veel wat allemaal, ik heb eerlijk gezegd school een beetje gemist. En zo blijven we nog bij elkaar.' Zijn ogen glinsteren hoopvol. De jongens wisselen snel even een paar blikken uit. 'Ach, waarom niet.' zeggen ze uiteindelijk. Ik kijk Harry blij aan. En dn schiet me iets te binnen. 'Ik moet je alleen wel even waarschuwen.' zeg ik met een strenge blik. De jongens kijken me opeens doodsbang aan. 'Wat dan?' 'Eén woord.' zeg ik en Harry weet gelijk wat ik bedoel. En dan zeggen we het gelijk. 'Prumm.'