Foto bij - 2 -

Super bedankt voor de reacties & abo's.
De reacties & abo's zijn de reden dat ik nu nog een hoofdstuk ga schrijven. [: (my mum is going to kill me.)

Ik kijk naar de positie van de zon en zie dat het al rond 5 uur is. Snel sta ik op en pak mijn vest, het is al wat kouder geworden. 'Butterfly! We gaan weer naar huis.' Ik fluit op mijn vingers. Na een paar seconden schiet een zwarte hond de open vlakte over. Ze springt tegen me op waardoor we in het gras vallen. Met wat moeite duw ik haar van me af en sta weer op. Ik pak een willekeurig takje en gooi het weg. Butterfly's reactievermogen is niet meer zo geweldig doordat ze wat ouder is, maar toch rent ze even later over het gras. Ik ren achter haar aan en na een halfuur zijn we thuis. Boos kijkt tante me aan, wat er heel schattig uitziet bij haar smalle gezichtje. Ik grinnik en geef haar een knuffel, meteen is ze weer vrolijk. Ze vind het leuk om aandacht te krijgen omdat ze, net als ik, zich vaak eenzaam voelt. Ze trekt me mee aan mijn arm en duwt me in een stoel aan de eettafel. Het ruikt heerlijk in huis. Een beetje naar de zoete geur van honing gemengd met de geur van wafels. Nu merk ik dat ik echt honger heb gekregen van de wandeling, ook al ben ik dit keer niet erg ver geweest. Tante komt de eet kamer binnen met een schaal vol met, zoals ik al dacht, wafels. Er zit chocolade, honing en slagroom op. Ik begin te water tanden en wil meteen aanvallen, maar mijn tante houdt me tegen. 'Niet zo snel meisje!' 'Wat?' Zeg ik teleurgesteld omdat we normaal wel altijd mogen beginnen met eten. 'Je bent bijna jarig, en nouja.. omdat ik op jouw verjaardag weg moet, dacht ik dat we het dan vanavond maar moeten vieren..' Zegt ze zacht. Ik glimlach, ik had eigenlijk niet verwacht dat ze het wel wou vieren, ze heeft een hekel aan haar eigen verjaardag...dus misschien zou ze ook wel een hekel hebben aan mijn verjaardag, maar blijkbaar niet. 'Maar wat is een verjaardag zonder cadeautjes?' Zegt ze vrolijk. Ik kijk op, ik was al weer helemaal in mijn eigen gedachten, wafels met honing. Ze heeft een groot pak in haar handen, mooi ingepakt met allemaal strikken erop. Nieuwschierig haal ik het pak uit haar handen en begin hem open te scheuren. Er zit een foto toestel in. Hoe weet mijn tante zo goed wat ik allemaal wil hebben? Ik kijk haar met grote ogen aan. 'Maar dit is... wauw.' Ik ben sprakeloos. Ze kijkt me met een grote glimlach aan. 'Ik dacht al wel dat je dat leuk vind.' Ik knik.
Ik heb het altijd al leuk gevonden om foto's te maken, maakt niet uit waarvan. Mijn tante vertelt me altijd dat ik vroeger altijd met de camera van mijn ouders rond liep, en foto's maakte van alles wat ik tegenkwam. Maar toen ik bij mijn tante kon wonen had ik geen camera meer, dus deed ik maar alsof ik een camera had, en ging ik met mijn handen overal foto's van maken. Maar nu ik ouder ben vind ik het niet meer leuk om met mijn handen foto's te maken, ik wil echte foto's, foto's die je kan bekijken.

Ik geef mijn tante een grote knuffel en begin meteen de camera te onderzoeken. In het begin snap ik er niks van, maar nadat ik alle knopjes onder controle heb, begin ik het te snappen en maak ik steeds mooiere foto's. Mijn tante zegt dat ik er een talent voor heb. Dat zou best kunnen.
Als ik mijn camera weer weggelegd heb heeft ze weer een pakje in haar hand, dit keer iets kleiner. Ik maak het pakje open en er zit een mooi horloge in. Blij kijk ik mijn tante aan. 'Moet ik hem even bij je om doen?' Vraagt ze. Ik knik, waarschijnlijk kan ik het niet zelf, daar ben ik te onhandig voor. Tante maakt hem behendig vast, en dan hebben we al mijn cadeautjes gehad. 'Dit is de beste verjaardag van mijn leven.' Fluister ik. Ik heb nog nooit echte cadeautjes op mijn verjaardag gehad, mijn ouders hadden daar geen geld voor, en mijn tante vond het stom. Maar nu ik en mijn tante een betere band hebben gaat ze me steeds meer geven, en ze gaat meer van me houden.
Eindelijk mag ik eten, en ik eet alsof mijn leven er van afhangt. Alles is zo lekker. Als we klaar zijn met eten ruimen we samen de tafel af en we wassen alles af. 'Maar tante, u haatte verjaardagen toch?' Vraag ik, omdat ik toch wel benieuwd ben waarom ze met zo'n leuke verjaardag heeft gegund. 'Omdat ik van je hou schat.' Zegt ze, terwijl ze een kus op mijn voorhoofd geeft.
Vrolijk wassen we alles af, en dan is het ook bedtijd. Ik ga eerst nog even in bad, en dan klim ik in bed. Het was vandaag weer, zoals bijna altijd, een perfecte dag. Ik zucht en val in slaap, naar dromenland.

Sorry als dit een saai of stom hoofdstuk is, het is nogal laat (voor mij) en ik had niet zoveel inspiratie, toch wou ik jullie even een nieuw hoofdstuk geven. [:

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen