Book 3 - 49

Ik vond het te lang duren en keek rond.
Ineens zag ik Niall met een glas water en een hand vol pillen.
"Niall." zei ik.
Niet veel later viel het glas uit zijn handen en brak het in duizend kleine stukjes.
Het duurde niet langs voor Niall ook op de grond viel.
Ik rende naar hem toe en pakte mijn telefoon.
Zijn ogen vielen dicht.
"hou je ogen op Please!" zei ik en drukte het eerste de beste nummer in dat ik vond.
Hij ging over en ik hoorde iemand opnemen.
"met Zayn." hoorde ik.
"Zayn je moet echt helpen! Niall heeft iets geflikt en ik weet niet wat ik moet doen..."
"waar ben je?" onderbrak hij me.
"bij mijn plek in het pakhuis."
Mijn telefoon maakte een raar geluid.
Ik pakte Niall's hoofd vast en hield die op mijn schoot.
"waarom deed je dat nou?!" riep ik.
Iemand rende naar boven.
"wat heeft hij gedaan?!" riep Zayn geschokt en keek naar de potjes.
Ik veegde de haren uit Niall's gezicht.
Please laat hem oké zijn.
Iemand rende naar ons toe.
"what the fuck!"
"Harry bel Aaron." zei Zayn.
Harry rende weg.
"wat is dit voor spul?" vroeg Zayn en hield een leeg buisje vast.
Hij rook eraan.
"dit is duidelijk jou bloed." zei hij en gaf het aan mij.
Ik rook eraan.
Een zoete geur.
Hij had gelijk.
"Niall is gek geworden."
"nee, dit is allemaal mijn schuld." zei ik.
Zayn kwam naast me zitten.
"ik wilde hem niet veranderen, omdat ik hem daar te belangrijk voor vind. Ik denk dat hij zelf op één of andere manier heeft uitgevonden om het zo te worden."
"het is niet jouw schuld Nial is gewoon eigenwijs." zei Zayn.
Dat was hij zeker niet.
Ik hield Nial's hoofd vast en voelde zijn hart kloppen.
Gelukkig werkte die wel.
Harry liep naar ons toe en gaf Zayn de telefoon.
Zayn liep weg en Harry kwam achter me zitten.
Hij leunde met zijn hoofd op mijn schouder en keek naar Niall.
"waar is Amelia?" vroeg ik.
"Zayn is nu bij haar. Maak je daar niet druk om."
Niall's hartslag ging van rustig naar druk.
Alsof hij ons kon horen.
"maak je geen zorgen Niall hij doet niets." zei ik en wreef over zijn wang.
Niet normaal hoe warm hij nu was.
Zijn lichaam was alles aan het afbreken en er tegen aan het vechten.
Gelukkig maar.
Zijn ogen waren dicht maar ik wist dat hij ergens naar wilde kijken.
"waarom deed je dat nou? Wil je het dan zo graag?"
Het was raar om tegen Niall te praten want hij zei niets terug.
Ik hoorde Harry's gedachten door mijn hoofd stromen.
Zijn gedachten waren de laatste tijd alleen maar bij Amelia.
maar dit er stroomde nu een andere gedachten in mijn hoofd rond.
'heb je het echt hard nodig of niet soms?'
'je wilt het niet weten. Maar ik wil wachten tot Niall gezond is.'
Dat vond ik echt lief van hem.
Zayn liep naar ons toe en gaf de telefoon terug aan Harry.
"Aaron zei dat we hem naar het ziekenhuis kunnen brengen, maar we..."
Zonder naar de rest te luisteren keek ik naar Harry die de potjes bekeek en ze bestudeerde.
"hoe komen jullie hier eigenlijk aan?" vroeg Harry.
Niall draaide zijn hoofd een paar keer.
Ik negeerde Harry en keek bezorgt naar Niall die blijkbaar alles hoorde.
Hoe kon hij zo gek zijn om dit te doen?!!
"daar praten ze niet over. Ik had het ook al aan Aaron gevraagt." zei Zayn.