I'm so sorry sweet boy.

Ik sta voor zijn deur als hij opendoet. Hij kijkt me aan, hij heeft zijn mobiel in zijn hand. Ineens durf ik niet meer, hij weet het al! Mark heeft hem al gebeld! Ik zeg niks, ik was van plan heel zelfverzekerd over te komen. Maar van die gedachte is nu niks meer over.
'Hoi' zegt hij, en hij gebaard dat ik binnen moet komen. Hij loopt voor me uit naar zijn kamer en gaat op zijn bed zitten. Ik ga naast hem zitten. Ik durf niet maar nu kan ik niet meer terug, ik moet het hem vertellen. Ik kan niet anders. Het zou nog meer pijn doen om het voor me te houden of dat hij het van een ander hoort.
'Daan' begin ik. 'Ik moet je wat vertellen' er loopt een traan over mijn wang. Daan's hand veegt hem weg.
'Niet huilen schatje' zegt hij. Hij is zo lief!
'Ik heb met Mark gezoend' zeg ik, ik ben bang voor zijn reactie.
'Wanneer?' vraagt hij. Niets meer? Ik had wel iets meer verwacht.
'Daarnet, ik ben meteen naar je toe gekomen' zeg ik.
Hij glimlacht, waarom in godsnaam?
'Je bent tenminste eerlijk' zegt hij terwijl er toch een traan over zijn wang rolt. Ik veeg de traan weg.
'Niet huilen schatje' zegt ik. Hij lacht en we geven elkaar een knuffel.
We laten elkaar los, en hij kijkt me recht in mijn ogen aan.
'Hou je van Mark?' vraagt hij.
'Nee' zeg ik, het is waar. Ik weet niet waarom ik Mark heb gezoend, want ik hou niet van hem. Maar wel van Daan! 'Ik hou van jou'
Hij lacht gaat staan en gaat naar zijn computer. Ik ga ook staan. Dan hoor ik mijn favoriete romantische liedje, wat kent hij me toch goed! Hij gaat voor me staan en pakt me om mijn middel en ik leg mijn armen in zijn nek. Hij buigt zich naar voren en zoend me. Hij loopt weg en doet de deur op slot. Dan draait hij zich naar me om en lacht hij. Hij dempt de lichten en daarom hou ik van zijn kamer. Hij kan op slot en de lichten kunnen gedempt! Hij pakt me mee het bed op en daar liggen we, in Daan's bed, te zoenen met mijn favoriete nummer op. Heerlijk!