Book 3 - 47. Bit me or its over! - Niall J. Horan

Niall keek me met een vieze blik aan toen ik het zoveelste buisje achterover had gegooit.
"het is dit of ik zet mijn tanden in jou." zei ik.
Noa schudde de gedachte van zich af en richte zich weer op Liam.
"zou hij het redden?" vroeg ze.
"je weet hoe het zit met zijn nier. Maar laten we hopen van wel." zei Niall.
Het was al vroeg in de ochtend en Niall had nog steeds niet geslapen.
Daar maakte ik me ook wel zorgen over.
"ik denk dat jullie maar beter terug kunnen gaan." zei Noa.
Ik snapte wel wat ze wilde.
Even alleen zijn met Liam.
"maar..."
Voor Niall verder kon gaan trok ik hem op mijn rug, sprong uit het raam en rende naar het pakhuis.

*.…*

ik klom door het raam om niemand te storen en zette Niall op de grond.
"Niall, ga slapen." smeekte ik hem.
Hij schudde zijn hoofd.
"anders ga je dood."
"dan heb je een rede om me te veranderen." zei hij en leunde tegen me aan.
"ik verander je alleen als er geen ander keuze is."
We liepen naar Niall's 'kamer' en gingen op zijn bed liggen.
"ik moet even iets doen." zei Niall en Liep weg.
Hij had het nogal moeilijk met het feit dat Liam in het ziekenhuis lag en de andere die vampier waren geworden.



Ik liep naar Sky's kast.
Daar lag wat ik nodig had.
Ik trok alle la's open en zocht door de spullen.
Als Sky me niet wilde veranderen dan moest het zo maar.
Ik vond een paar potjes met pillen erin.
Groene, blauwe, zwarte, wit.
Van alles wat.
Ook van ik een buisje met een rood gloedje erin.
Sky's bloed om precies te zijn.
Hoe ik daar aan kwam vertel ik liever niet.
Ik pakte een glas water en zette die op het kastje.
Het maakte me niet uit waar die pillen voor waren.
Als ze maar hun werk deden.
Ik maakte een mix van alle pillen en hield ze in één hand.
In mijn hand telde ik ongeveer een stuk of 13 verschillende pillen.
Liet dat nou net Sky's lievelings nummer zijn.
Er hing een spiegel waar ik mezelf in bekeek.
Sky was voor een sukkel gevallen die niets waard was.
Ik pakte het buisje met Sky's bloed en gooide die -net zoals Sky deed- achterover.
Mijn handen sjeekte en mijn ogen deden pijn van de tranen.
De tranen liepen van mijn gezicht naar beneden.
De vermoeitheid sloeg nu echt toe.
Ik deed de pillen in mijn mond en pakte het glas water.
De tranen stroomde nu echt van mijn gezicht af.
Ik dronk het glas langzaam leeg, maar hield hem vast in mijn hand.
die jongen in de spiegel was ik niet meer.
Geen loser meer.
Een nieuw begin.
"Niall?"
Iemand trok me uit mijn gedachte.
Ik keek waar het geluid vandaan kwam en zag Sky staan.
Mijn lichaam begon te tintelen en verloor langzaam zijn kracht.
Dat betekende dat het begon te werken.
Ik staarde naar Sky en voelde het glas langzaam uit mijn hand glijden.
Niet veel later werd mijn zicht donkerder en zag ik niets meer.
Mijn lichaam maakte een klap van binnen en viel hard op de grond.
Het laatste waar ik aan dacht was Sky.
Ze was ook de laatste die ik zag.
Maar vooral het laatste wat ik wilde...