I'm the cousin of Caspian 8

"Wie is daar?"
"Wie is daar" Haar stem galmde door de grot. Een rilling liep over Nathans rug. "Ik ben het." de toon van haar stem verandere meteen. "Ah liefje, fijn dat je er bent. "Waarom ben je hier?" Nathan voelde zich onzeker worden, die vrouw boezemde hem op één of andere reden angst in. "Ik euh... Het zit zo euh... ik snap niet dat ze slecht zijn. Ze doen zo aardig tegen me." "Nathan toch, snap je het dan niet? Ze doen maar alsof. Ze willen iets van je." "Wat dan? Ik heb helemaal niets bij me." "Nee informatie kun je hen geven. Maar doe dat NIET" Die laatste woorden kwamen er met zo'n kracht uit dat Nathan het bijna in zijn broek deed. Hij kon enkel maar ja knikken. "Goed ga dan jongen." Zei ze alsof er niks gebeurt was. Nathan ging terug weg. Maar zijn twijfel was er nog steeds.