100

Rebecca POV
Sinds Harry weet dat Sharon, Angela en ik vanavond bij het concert komen kijken, doet hij raar. Ik heb de andere jongens al gevraagd, maar die willen niks zeggen. ‘’Haz, is er iets? Je doet raar,’’ vraag ik als we samen op onze kamer zijn. ‘’Er is niks, wat zal er moeten zijn?’’ Hij ontwijkt mijn blik en ik weet dat hij liegt, maar ik laat het maar gewoon. Ik weet dat ik het toch niet uit hem ga krijgen vandaag.
Naarmate het concert dichterbij komt, lijkt het wel of Harry steeds zenuwachtiger word. Hij zit te hele tijd te smoezen met Louis en mijn kant op te kijken. Sharon is het ook al opgevallen, maar ook tegen haar zeggen de jongens niks. ‘’Anders praat je naar het concert even met hem,’’ stelt Sharon voor. ‘’Ja, dat was ik ook al van plan.’’ Ze glimlacht naar me en loopt dan naar Zayn toe. ‘’Gaan jullie allemaal mee,’’ vraagt Liam. Iedereen knikt en we lopen naar de van die al voor de deur staat. We worden naar de concertzaal gebracht en ze verdwijnen allemaal in hun eigen kleedkamer. Ik loop achter Harry aan en hij trekt net zijn shirt over zijn hoofd. Ik loop zachtjes naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. Mijn handen rustend op zijn blokjesbuik. Hij springt iets de lucht in bij deze aanraking, waarop ik grinnik. ‘’Wil je me niet zo laten schrikken,’’ vraagt Harry quasiverontwaardigd. Ik grinnik en druk mijn lippen kort op zijn wang. Daarna ga ik op de bank zitten en kijk hoe hij zich omkleed.
‘’Ik moet nog ff naar Lou toe, ik ben zo weer terug. Okay babe?’’ Ik knik en hij drukt een snelle kus op mijn voorhoofd. Hij snelt de kleedkamer uit en ik kijk hem na. Ik vraag me echt af waar hij last van heeft.
Tijdens het concert is Harry anders. Het lijkt wel of hij zenuwachtig is. Hij haalt zijn noten wel, maar hij is zichzelf niet. Hij rent niet hyper rond en ik zie ook geen bromances vanaf zijn kant.
Harry zingt de laatste noot van What Makes You Beautiful en het publiek gaat los. ‘’Willen Sharon, Angela en Rebecca het podium even opkomen,’’ vraagt Niall dan ineens. Vragend kijken we elkaar aan, niemand wist hier iets van. We halen onze schouders op en lopen naar het podium. We worden erop geholpen en lopen allemaal naar onze vriendjes. Het publiek begint hard te joelen als ze ons een kus geven. Er worden drie stoelen op het podium geplaatst en we nemen plaats. Ik zit in het midden. De jongens komen om ons heen staan en de begintune van I Want begint. Harry begint te zingen en zijn hand trilt heel erg. Ik pak zijn andere hand vast en merk dat hij al iets rustiger word.
‘’I want, I want, I want, but that’s crazy. I want, I want, I want, and that’s not me. I want, I want, I want to be loved by you.’’ Als harry dit zingt, kijkt hij diep in mijn ogen. Het voelt alsof hij door me heen kan kijken. Als de muziek zachter wordt, nemen alle jongens een stap naar achter. Behalve Harry. Hij pakt mijn handen en de spotlight komt op ons. Hij knielt en pakt een doosje uit zijn tas. Mijn ogen beginnen te tranen. ‘’Lieve Rebecca. Jij bent het mooiste wat mij ooit is overkomen. Toen ik je voor het eerst zag, wist ik gewoon dat ik van je zou houden. En dat doe ik, zielsveel. Ik kan me geen leven meer zonder jou voorstellen. Jij sleept me door alles heen, haat die ik krijg, dipdagen. Alles. Je staat altijd voor me klaar, al is het midden in de nacht. Ik hou van je met heel mijn hart en wil je wat vragen.’’ De tranen stromen nu over mijn wangen en ook Harry’s ogen zijn vochtig. ‘’Rebecca, wil je mijn vrouw worden?’’ ‘’Ja,’’ snik ik. ‘’Ja, ja, ja!’’ Het publiek begint hard te klappen en de ‘aaahws’ vliegen door de lucht. Ik spring op en sla mijn armen om Harry heen. Hij glijdt de ring over mijn vinger en bewonderend kijk ik erna. ‘’Hij is prachtig,’’ zeg ik vol bewondering. ‘’Een prachtige meid verdient een prachtige ring.’’ Ik glimlach en druk mijn lippen op de zijne. Iedereen begint de klappen en Louis joelt. Ik glimlach in de kus. ‘’Ik hou van je Haz.’’ ‘’Ik nog meer van jou Beccie.’’