I'm the cousin of Caspian 2

zij!
"Welkom Nathan, zoon van Miraz." Nathan draaide zich om. Achter hem stond een schim van een prachtige vrouw. "Wie ben jij? Hoe weet je mijn naam?" "Wie ik ben doet er niet toe. Maar ik weet alles van jou, zelfs meer dan jij." "Hoe kun je nu meer van mij weten dan ik?" Nathan bleef maar naar die wondermooie vrouw kijken. "Liefje, weet je dan niet wie je bent? Wie jouw vader was?" "Mijn vader? Wie was hij dan?" "Hij was koning van Narnia, jongen." "Wat? Maar waarom heeft hij me nooit iets vertelt?" "Hij werd verslagen. Verslagen en verbannen door zijn wrede neef Caspian en 4 van zijn vrienden. Maar ik kan je helpen om terug te nemen wat jou toekomt. En het enige wat ik je vraag is een druppel bloed van een dochter van Eva." "Mij toekomt?" Nathan snapte het echt niet. "Wat komt mij toe?" "Narnia mijn liefje, de troon van Narnia voor slechts één druppel bloed van een dochter van Eva." "Een dochter van Eva?" "Ja het bloed van een dochter van Eva. Alleen zo krijg ik mijn kracht terug om jou te helpen." "Kun je daar zelf niet aan komen?" "Nee, ik heb al eens geprobeerd om mijn krachten terug te krijgen met het bloed van een zoon van Adam. Maar dat is mislukt, ik werd weer verslagen. Nu zal het hen niet lukken. Met jou hulp kan ik terugkeren. Ik zal je zeggen wat je moet doen." "Ik zal doen wat je vraagt." zei Nathan hoewel een stem in zijn binnenste schreeuwde van niet.