When the piano starts to play...David (10)

Timo zet zijn ontbijt spullen op het aanrecht en verlaat de keuken, waardoor hij dus mij en david alleen achter laat. Er hangt een ijzige stilte en ik durf david niet eens aan te kijken. Verveeld zit ik met mijn koffietas te spelen. "wil je nog wat koffie?": vraagt david opeens. Ik kijk op recht in zijn hemelse oogjes en vergeet even dat ik verondersteld wordt antwoord te geven. "of je nog koffie wil?":herhaald hij zijn vraag. "ow nee dankje, ik ga me maar even omkleden dan heb je zo je badjas terug.":zeg ik terwijl ik opsta en richting de deur loop. "oja ik heb je kleren op mijn bed gelegd":roept hij me nog achterna.

*david pov*
Ok dit moment was pijnlijk, heb ik dan eindelijk al mijn moed verzamelt om iets te zeggen, is het enige wat ik kan bedenken "wil je nog koffie" Het gaf me wel een goed gevoel om haar in MIJN bajas te zien. Alsof ze zo'n beetje mijn bezit is. *David houd asjeblief op met die onzin* Ik ruim nog de tafel op en loop dan ook naar boven om me te omkleden. Ik klop op de deur en meteen daarna hoor ik natasha haar stem:"ja?" Ik stap naar binnen en ze zit gewoon wat op mijn bed voor haar uit te staren. Zuchtend ga ik naast haar zitten:"hey je hoeft je echt niet te schamen voor gisteren, je wist niet wat je deed" voorzichtig wrijf ik het haar uit haar gezicht en heef haar een knuffel. Damn dit voelt goed...