Try To Catch My Lovebug. 7

De lunchroom komt in zicht. Jullie kletsen gezellig verder.
‘Mag ik je uitdagen?’vraag je aan Nick.
‘Waarvoor?’vraagt hij verbaasd.
‘Ik zeg wat jij moet bestellen en dan kijk jij of dat goed is. En dan daag ik je steeds uit tot ergere dingen enzo. Want de rij is toch te lang om niets te doen,’zeg je.
‘Kom maar op,’zegt Nick en kijkt ondeugend.
‘Oké, ik daag je uit om een brownie met spikkels te eten,’zeg je.
Nick kijkt je lachend aan. ‘Nee, daar word ik echt zo misselijk van. Heerlijk dat chocolade, maar dat is gewoon teveel.’
Een aardbeienslagroomsoes, uiencroissant, puddingbroodje met jam, kersengebak met noten noem je allemaal op. Het gaat steeds naar erger. Pas bij een stuk caramelbananenflap stemt hij toe.
‘Wauw, dat is leuk! En nu duurt het minder lang, dat wachten,’zegt Nick lachend en doet zijn bestelling na jou.
‘Inderdaad, het dood de tijd,’zeg je grinnikend.
Nick zoekt een plaatsje op voor jullie beide. Je begint hem te vertellen over de positieve kanten van een slagroomsoesje. En zo raken jullie diep in gesprek over van alles.
Na een tijd kijk je eens op je horloge.
‘Oh nee! Shit! Sorry, ik moet naar mijn werk. Nja, ik laat honden uit en ik moet nu bij een mevrouw zijn, ik ben al te laat,’zeg je en staat op. Je pakt je tas en zoekt je mobiel
‘Oh, sorry dat ik je opgehouden heb,’zegt Nick. ‘Zal ik met je meegaan? Dan kan ik het aan de vrouw uitleggen en het is wel leuk om met iemand te praten tijdens het honden uitlaten, denk je ook niet?’
Je kijkt hem verbaasd maar blij aan. ‘Ja, super! Dat zou leuk zijn,’zeg je met een lach.
Je gaat hem voor. Het is niet ver, maar je bent toch wel te laat.
‘Sorry, ik was de tijd vergeten,’zeg je tegen de vrouw die je fronsend aan kijkt. Nick staat er wat onbeholpen bij.
‘Hm, en dat moet ik geloven?’vraagt ze.
‘Ja, mevrouw. Het was namelijk mijn schuld. Ik was met haar weg en toen hadden we wat te lang gepraat,’zegt Nick overtuigend.
De mevrouw knikt en kijkt jullie beide eens goed aan. ‘Goed dan. Je weet hoelang je weg mag blijven met Bonzo hé?!’ Ze geeft de riem aan jou.
‘Ja, dat weet ik. Komt voor elkaar,’zeg je, terwijl je Bonzo vast maakt. Je trippelt de hoge stoep weer af met Bonzo naast je. Nick volgt, terwijl de vrouw jullie na kijkt.
Je loopt naar een deel van de stad waar je graag loopt. ‘Waarom kom je hier graag?’vraagt Nick en kijkt rond.
‘De oude sfeer is zo gezellig. En er wonen leuke mensen. Ik kijk altijd wat ze aan het doen zijn. En ze groeten me altijd. En ach, ik weet niet, het is er gewoon leuk en rustig. En er is genoeg plaats voor de honden om hen behoeftes te doen,’zeg je lachend.
Nick lacht. ‘Hm, oké dan. En ik loop gezellig met je mee,’zegt hij lachend.
‘Moet je niet terug naar het hotel dan?’vraag je. Het verbaast je dat hij zo lang weg kan blijven.
‘Nee. We hebben vandaag een rustige dag, en morgen ook. Maandag enzo, dan wordt het vast drukker. Ik blijf ook niet zo lang weg.’
Je wisselt van hand met de lijn. Druk pratend lopen jullie jouw stukje.
Jullie lopen richting het hotel. Je lacht om een grap van Nick. Alweer. Hij laat je zo vaak lachen. Hij is even stil als jullie bij het hotel aankomen.
‘Tot een volgende keer dan maar,’zeg je zachtjes.
Nick knikt. ‘Ja, dat is goed. Ik zie je. Doei.’ Nick loopt richting de draaideuren.
‘Ik bel je nog wel,’zeg je met een lach. En dan verdwijnt Nick.
Je haalt diep adem en loopt naar huis.

*NickPov.
Je loopt door naar je kamer. Je denkt na over June. Ze is een bijzondere meid. Je voelt je erg op je gemak bij haar. Het voelt vertrouwd en normaal. Alsof jullie elkaar al jaren kennen en lief en leed delen.
Je stapt je kamer binnen. ‘Hé Mister Romance,’zegt Joe plagend tegen je. Je steekt je tong uit.
‘Hoe was het met haar?’vraagt hij direct daarna.
‘Hm, wel goed,’antwoordt je.
‘Fijn! Wanneer komt ze hier eens? Wij willen haar leren kennen,’zegt Kevin.
Je knikt afwezig. ‘Weet niet. Maar wacht, ga nou niet zeggen dat ik iets met haar heb ofzo, we zijn gewoon vrienden.’
‘Uhu, dat zeggen ze allemaal kerel,’zegt Joe plagend.
‘Ja, dat weet ik. Maar het is gewoon zo. Ik zal me klaar maken,’zeg je en draait je om.
‘Vrienden of niet. Neem haar maar mee, we zullen aardig zijn,’zegt Kevin en kijkt waarschuwend naar Joe.
‘Ja, als ze wil,’zeg je. Eigenlijk lijkt het je wel leuk om haar aan je broers voor te stellen. Misschien is het wel gezellig met z’n vieren.