You're not yourself

Waarom doet Daan zo raar? Denk ik als ik 's middags op de fiets zit. Daan trok anders nooit aandacht, of deed stoer! En hij was altijd zo'n lieve jongen! Wat is er gebeurt? Ik besluit om even langs Mark's huis te gaan, hij weet vast meer.
Ik bel aan en hij doet zelf open.
'Ik wist dat je zou komen' zei hij, wat bedoelde hij daar nou weer mee? 'Kom binnen!'
We gingen naar zijn kamer en hij pakte weer een pak icetea mee uit de koelkast. We gingen op zijn bed zitten.
'Wat is er met Daan?' vroeg ik hem.
'Oh, kom je allen daarom?' vroeg hij.
'Nee, euh. Ja. Ik weet niet, maar wat is er met hem?' vroeg ik.
'Ik vertelde dat je langskwam gisteren en dat het gezellig was en toen ging hij over de rooie!' zei hij, ik geloofde hem niet! Daan zou zich daar niet om drukmaken! 'Wilde je dat horen?'
'Nee, ik had iets indrukwekkenders verwacht. Heb je echt alleen dat gezegd?' vroeg ik.
'Ja, ga je nu alweer weg of blijf je nog even?' vroeg hij.
'Ik blijf nog wel even' zei ik, waarom? Zeker omdat ik geen nee kon zeggen!
'Gelukkig' zei Mark terwijl hij wat dichterbij kwam zitten.
'Hoezo gelukkig?' vroeg ik.
'Nou, er is nog een reden waarom het uit is met Lotte...' zei hij.
'Wat dan?' vroeg ik.
'Ik vind jou veel leuker' zei hij en hij drukte zijn lippen op de mijne, ik zoende terug. Wat was hij eigenlijk toch best een leuke jongen! Na een paar minuten duwde ik hem weg. Hoe kon ik? Ik heb Daan verraden! Lieve, lieve Daan! Het spijt me zo!