--28--

Snel zei ik mijn opa en oma, die in de voortent aan een tafel zaten, gedag en ik liep regelrecht op mijn schuilplaats af.
Mijn "schuilplaats" had ik jaren geleden ontdekt. Het waws een plek diep in het bos, die aan de camping grensde. VErscholen onder takken en stukken rots vormde mijn schuilplek een natuurlijke beschutting. Niemand wist ervan en ik had stiekem allerlei planken en kapotte of verwaarloosde meubels er na toe gesleept. Die had ik gerepareerd en opgeknapt. De planken had ik naast elkaar gelegd tot vloer en de meubels stonden er op.

Alles stond er nog. Niks was verplaatst. Hier en daar lagen takken en was het hout nat en met mos begroeid, maar dat zou ik er nog wel afhalen dacht ik. Ik haalde alles tevoorschijn, en legde het op het tafeltje nadat ik er allerlei takjes en denneappels af had geveegt. Zuchtend plofte ik neer op een zelfgemaakte boomstam-kruk, wat eigenlijk best wel pijn deed, en verborg mijn handen in mijn gezicht. Alles werd een beetje teveel en de tranen vormden natte sporen op mijn wangen en natte plekken op mijn broek.