Part 48

Zachtjes begint de muziek al. Ik zucht zachtjes en kijk naar Harry. Hij haalt diep adem. 'Zullen we dan maar?' hij steekt zijn hand uit. Even twijfel ik, maar pak hem toch maar vast. Langzaam begeleidt hij me naar het midden van de zaal.
'You're in my arms, and all the world is calm.
Zo gaat de muziek als we naar het midden lopen. We gaan tegenover elkaar staan en hij neemt mijn hand in de zijne, waarna ik mijn andere hand op zijn arm leg. En dan beginnen we te dansen. Dansen door de zaal. Zijn ogen houden me vast, en ik blijf maar kijken. Zijn prachtige groene ogen kijken me doordringend aan. We strekken onze armen en lopen langs elkaar heen. Dan laat hij me draaien tot hij achter me staat en dansen we verder. Ik zie niemand meer. Harry en ik zijn de enigen hier in de zaal. Hij laat me los en ik draai, waarna hij me weer vasthoudt. En dan zachtjes zingt hij mee.
'Besides me, and look how far we've come. So far we are, so close.' Ik leg mijn hoofd zachtjes tegen zijn schouder. Ik kijk hem weer aan we we dansen alsof we in de hemel zitten. Ik draai en we dransen de zaal door. Dit is ons moment, dit is ons gesprek. Zo kan ik hem vertellen hoe ik me voel, een manier die alleen hij snapt. Ik draai in zijn armen hij hij tilt me op. Ik draai snel een rondje onder zijn arm en wil weer naar hem toe. Maar hij draait zich om. En mijn momemt is verstoord. 'Mag ik hem nu weer?' vraagt Charissa. Ik kijk achter haar en zie Jake 'sorry' vormen met zijn lippen. 'Natuurlijk.' zeg ik, proberend om de pijn die het me doet, te verbergen. Jake steekt zijn hand naar me uit en we lopen de trap op. 'Wil je weg?' vraagt hij. En ik knik alleen maar. 'Ik haal je jas.' zegt hij, en hij loopt weg. Ik kijk om en zie Charissa en Harry dansen, op de zelfde manier als alle anderen. Charissa doet een stap maar voren en kust hem. Een branderig gevoel komt in mijn buik. Ik kan het niet goed plaatsen. Een traan vormt zich in mijn oog en rolt voorzichtig over mijn wang. Ik had het mis, hij snapt mijn gevoelens niet. De muziek loopt tot zijn einde.
So close, so close, and still, so far. En met die laatste zin loop ik met Jake de zaal uit.