Seventy-one.

Harry tilt me op en klimt zelf ook uit de jacuzzi. Hij pakt twee handdoeken en slaat er één om zichzelf en één om mij heen. Dan begint hij me voorzichtig af te drogen. Ik moet moeite doen om rustig te blijven ademhalen onder zijn aanraking. Hij drukt even kort zijn lippen op de mijne en haalt dan de rolstoel tevoorschijn. Hij biedt me een badjas aan en rolt me terug naar huis, waar hij me gelijk in bed legt. Hij komt naast me liggen en ik voel zijn warme lichaam tegen me aan drukken. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt me dicht tegen zich aan. Zijn hand streelt over mijn arm en zijn lippen strijken langs mijn nekvel. Ik ril, waarna hij me nog dichter tegen zich aan trekt. “Sleep well.” fluisterd hij zachtjes. Ik sluit mijn ogen om in een diepe slaap te vallen.
“Niall!” een wanhopige stem verbreekt mijn slaap. Twee armen schudden me helemaal door elkaar. “Niall, wake up!” ik kreun en open mijn ogen. Abby staat aan mijn bed met een verschrikt gezicht. Direct ben ik klaarwakker, en kijk verschrikt om me heen. Wat is er gebeurd? Direct schiet mijn blik naar Harry, die tot mijn grote opluchting nog rustig ligt te slapen. “Ab? What happend?” vraag ik uiteindelijk. Ze zucht en gaat op het bed zitten. “Not here.. Not when Harry can hear it...” zegt ze dan. Ik knik. “Help me up.” zeg ik terwijl ik mijn hand uitstrek naar de badjas die naast het bed ligt. Ze helpt me omhoog en uiteindelijk belanden we in de keuken, waar ze een kom cornflakes voor me neerzet. Ik begin te eten, terwijl ze haar verhaal begint te vertellen. “Well, it’s kind of embarrassing...” begint ze. Ik knik met een grijns. “I went out with Zayn... And we both drunk too much…” vervolgt ze. “And he started to kiss every girl he saw, so I slapped him in his face and ran away…” ik kan een lach niet onderdrukken. “It’s not funny! He’ll probably hate me now!” ze kijkt me beledigd aan. Ik blijf lachen. “Is someone jealous?” grinnik ik. Haar blik staat nog kwader, maar ondertussen speelt er toch een glimlach op haar gezicht. “Don’t worry babe, he was probably too drunk to remind it now.” stel ik haar gerust. “Do you really think so?” vraagt ze hoopvol. Ik knik. Ze haalt opgelucht adem. Ik grinnik. “Well, go get him, tiger!” ze lacht en huppelt vrolijk het appartement uit. Even gestoord als altijd.