Book 3 - 43

We rende naar boven en trokken alle kleren uit de kast.
We hadden uiteindelijk allebij een setje dat heel veel op elkaar leek gevonden.
"ik ben sneller." zei Sky.
"echt niet!" riep ik en kleede me om.
Sky rende langs me en schreeuwde iets.
Zo was ze natuurlijk sneller klaar.
Ik rende achter haar aan.
"Niall waar is je shirt?!" riep Lou.
Sky klom op de tafel.
In haar handen had ze mijn shirt.
De klier.
Harry en Amelia waren weer bezig.
Goor, maar ze konden wel wat hulp gebruiken.
Ik tilde Amelia op en trok haar weg van Harry.
"Harry help!" riep ze.
Ineens merkte ik dat Harry haar arm vast had.
Hij gaf dus toe.
Ik liet Amelia los en rende weer achter Sky had.
"Sky je moet echt ophouden met ge..."
"Nee nooit! Word zeker wel irritant?" onderbrak Sky Harry.
Soms was ik wel blij dat ze mijn gedachten niet kon lezen.
Ze sprong van de keuken tafel en rende richting de trap.
Ik viel maar pakte haar enkel nog net optijd.
Sky viel voor me op de grond neer.
Ze gooide het shirt over mijn hoofd heen.
"schiet toch op we moeten met de andere mee." zei ze.
Ik liet Sky los en trok mijn shirt aan.
We liepen achter de andere aan die al bij de auto waren.
"waar moeten we heen?" vroeg ik.
Sky stopte ineens en de glimlach op haar gezicht verdween.
"het ziekenhuis."
Als ze 'ziekenhuis' hoorde kon het voor Sky niet veel goeds betekenen.
Ik trok haar tegen me aan en ging samen met haar in de auto zitten.
Sommige dagen gingen van goed naar slecht...

*.…*

We stapte uit en liepen onherkenbaar naar binnen.
Dit keek waren er geen fans.
Helemaal niemand.
Zayn stond buiten de deur te wachten op ons.
Iedereen liep naar binnen.
Sky liet me los.
"wat is er?" vroeg ik.
"ga maar...." zei ze hoofdschuddend.
"leg het me uit." zei ik.
Ze keek naar de deur en toen naar mij.
"later, ga nou maar..."
Ze ging zitten.
Ik liep naar binnen en zag meteen Liam en Noa.
De kamer was kaal.
"het is zijn nier.." fluisterde Zayn.
Toch niet nu?!
Ik voelde de tranen in mijn ogen branden.

[

Ik zat naast de deur.
Niemand zou me door die deur krijgen.
Niet weer.
Zelfs Niall niet...
"het is zijn nier..." hoorde ik Zayn zeggen.
Ik stond op en liep naar binnen.
Waarom bleef ik daar toch naar binnen gaan?!
Zelf deed ik het niet..
Iets in me deed dat.
Ik trok Niall tegen me aan en durfde niet eens naar Liam te kijken.
Hij zou er vast wel slecht uit zien net als vroeger.
Toch deed ik het.
Ik keek naar Liam.
Meteen voelde ik van alles.
Maar het meeste... Medelijden.
Met iedereen hier.
Maar vooral voor Noa.
Ze had de moeilijkste keuze.
Noa liep naar me toe.
"ik wil je even iets vragen..." zei ze.