Hoofdstuk 10.

Yu blijft twijfelend bij de deuropening staan.
Met een grote grijns kom ik binnenstapppen.
‘Ben je boos?’ zeg ik met mijn allerliefste stemmetje.
‘Ja,’ bromt Romeo kortaf, ‘Ga gewoon weg.’
‘Kom op Kiro, ga weg,’ fluistert Strify, ‘Laat ons maar even alleen.’
Ik haal mijn schouders op. ‘Oké dan,’ zeg ik een beetje verontwaardigt.
‘En,’ zegt Strify en hij rolt zijn ogen, ‘Doe in godsnaam niet zo kinderachtig.’
Ik kijk Yu en Shin aan, en loop dan maar weg. Nu kijkt Yu me ook al kwaad aan.
‘Wat nou!’ zeg ik. ‘Waarom is de hele wereld toch tegen mij?!’
‘Niet de hele wereld, Shin niet,’ zegt Yu boos.
‘Jezus. Wat heb jij?’ bemoeit Shin zich er nu mee.
‘Het was de bedoeling, dat ik even met Romeo zou praten. Maar Kiro gaat meteen de lolbroek uithangen en daar heeft Romeo geen zin in, dus moeten we weg.’ Hij kijkt Kiro geërgerd aan.
‘Yu, jij wilde dit spelletje om te beginnen spelen. En jíj vroeg het aan Romeo.’ Shin rolt met zijn ogen. ‘Dus… als we op iemand kwaad moeten zijn… ben jij het wel…’
Ik kijk Shin trots aan. ‘Goed gezegd!’
Yu kijkt nu echt ziedend. ‘Ik ben weg met de auto. Naar m’n vriendinnetje ofzo. Ik zie jullie nog wel.’
Shin zucht. ‘Loop maar weer weg van je problemen Yu, daar los je niks mee op hoor.’
Maar Yu loopt al weg.
‘Heeft Yu een vriendin?!’ roep ik na een korte stilte. Shin kijkt me geërgerd aan.