052 - W-what is going on with you?

Louis POV

Ik stuur nog een boze blik naar Harry en zie zijn blik steeds treuriger worden. Hij word ook steeds bleker met de minuut. We zitten steeds verder uit elkaar, wat me best wel pijn doet. Ik neem een hap van mijn broodje en vestig mijn aandacht weer op Harry. Hij vouwt zijn handen in zijn schoot en kijkt naar zijn schoenen. ‘Harry, is er wat?’ Vraagt Niall. Een seconde na zijn vraag schuift hij zijn stoel naar achter en loopt naar boven. Maura rent hem achterna. Ik staar even nors naar het dienblad met broodjes, waar Niall er nog een vanaf pakt. Dan realiseer ik me iets. Straks zijn ze aan het… Nee, dat kan niet. Dat doet Harry me niet aan. Een bezorgd gevoel trekt langzaam door mijn maag heen en sta ook op. Ik loop naar Nialls kamer, niet wetend wat ik daar aan zou treffen. Ik leg mijn hand op de klink en haal diep adem. Vol moed trek ik de deur open, waardoor hij kraakt. Het beeld wat ik daar aantref, had ik totaal niet verwacht. Harry die op de grond neervalt, voor mijn ogen, en Maura blijft daar maar wat staan. Ik ren naar hem toe. ‘Haz!’ Ik kniel bij hem neer. Ik check zijn polsslag en merk dat zijn polsslag héél zwak is. ‘NEE! Haz! Ik wil je niet verliezen, alsjeblieft, blijf bij me!’ Ik druk in wanhoop mijn lippen op die van hem, en ondertussen probeer ik al m’n tranen binnen te houden. Wat dus niet lukt. De tranen stromen als watervallen over mijn wangen. Ik blaas lucht naar hem binnen en knijp zijn neus dicht. ‘Kom op Haz.’ Ik blaas nog wat lucht naar binnen. Ik haal mijn lippen van hem af als hij opgelucht adem haalt. ‘Ik dacht dat ik je kwijt zou raken, Haz!’ Ik sta langzaam op. ‘Kom Haz, opstaan!’ Zeg ik als Harry niet opstaat. ‘Lou, ik kan niet opstaan!’ Mijn mond zakt open. ‘W-wat?’ ‘Ik kan niet opstaan, Lou, wat is dit?’