Het begin

"Lucas, kom je eten" riep zijn vader. "kom er aan pap"riep hij terug. en stormde van de trap af. "Wat eten we pap?" vroeg Lucas lachend. "Wat klink jij vrolijk" Antwoordde zijn vader en keek hem verbaasd aan. "Was dat maar zo" Lacht Lucas zijn vader toe. Na het eten ruimt Lucas de tafel af. "pap zouden we misschien kunnen verhuizen?" Vroeg Lucas zacht en bijna onverstaanbaar. "Hoe vaak moet ik je het nou zeggen, Dat kan niet, ik heb net een nieuwe baan en we hebben niet het geld om weer te gaan verhuizen."Antwoordde zijn vader boos. Het was al de zoveelste keer dat Lucas het aan zijn vader vroeg. Maar steeds weer het zelfde antwoord.Hij denkt ook altijd maar aan zich zelf dacht Lucas bij zichzelf, terwijl hij de trap op liep. Hij ging achter zijn computer zitten. hij verveelde zich dood. hij had niks te doen. hij staarde heel even naar zijn computer scherm. hij was nooit ergens lid van waar zijn klasgenoten over praatte. Maar voor deze ene keer ging hij de nieuwste chat-site maar bekijken. hij melde zich ervoor aan als "Lucky92"