De 100e Hongerspelen - 10

“Het was de eerste keer dat Adriënne daar zat, ik ben er zelf ook behoorlijk van geschrokken, en ik heb geen idee waarom ze daar zat.”
“Ik hoop dat ze verder niet bij de Spelen betrokken wordt”, merkte Peeta op. “Laat het ons even weten als jullie haar nog eens zien, goed?”
“Oké”, knikte Ian.

“Goed, misschien best even de tactiek bespreken?”, stelde Inne voor. Ze had nog niet veel gezegd deze maaltijd, het was haar eerste keer als stylist en ze had het idee dat ze als leek tussen enkel professionelen zat. Toch was dat niet zo, Portia kende haar al langer en had speciaal gevraagd of zij mee voor district twaalf wilde zorgen.
“Je hebt gelijk”, stemde Peeta in.
“Oké, die kus heeft het echt gemaakt, daarstraks”, zei Inne. “Dat effect moeten we zien te behouden.”
“Dus we moeten ons als een koppel blijven gedragen?”, vroeg Ian grijnzend, en hij legde zijn arm om de schouders van Vania.
“Als een smoorverliefd koppel”, verbeterde Portia lachend.
“Dat kan geen probleem zijn”, grinnikte Vania.
“Jullie blijven dus ook steeds samen, zeker in het openbaar. Ook op de trainingen doen jullie alles samen”, zei Peeta kalm. Vania en Ian knikten. Een avox kwam naar hen toe en ruimde de tafel af. Katniss knikte haar dankbaar toe. Het leven van een avox was zwaar, wist ze, en ze vond dat een beetje erkenning geen kwaad kon.

Katniss keek Peeta even aan, en zonder iets te zeggen begrepen ze elkaar.
“Vania, kan ik je even alleen spreken?”, vroeg Katniss vriendelijk.
“Oh, euh, ja”, zei Vania verbaasd. Ze stond op en volgde Katniss naar haar kamer. Portia en Inne begrepen de hint en stonden op.
“Wij gaan nog wat aan jullie interviewkleren werken”, verontschuldigden ze zich. Ze liepen de kamer uit.
“Zo, Ian”, zei Peeta, en hij keek zijn zoon aan. “Hoe zit dat nu met jou en Vania?”