Wat voorafging - De 76e Hongerspelen

Katniss liet Adriënne bij zich komen, het laatste avondmaal voor de Spelen. Adriënne klopte aarzelend op de deur.
“Binnen”, klonk Katniss’ stem. Angstig ging Adriënne binnen en maakte een buiging.
“Mevrouw”, zei ze eerbiedig.
“Kom verder, Adriënne”, zei Katniss vriendelijk. Ze wees naar de stoel tegenover zich aan de rijkelijk gedekte tafel. Aarzelend ging Adriënne zitten. Katniss schepte voor zichzelf wat eten op, en Adriënne volgde haar voorbeeld. Ze begonnen te eten.
“Wat wilt u van me?”, vroeg Adriënne na een tijdje angstig.
“Ik was behoorlijk onder de indruk van je speech”, zei Katniss. “Dat was heel moedig. Jij verdedigde dit, terwijl ik er zelf mijn twijfels bij heb.” Adriënne keek verbaasd op. Katniss glimlachte. “Weet je, als er één ding is waar ik je grootvader om moet bewonderen, hij loog nooit. Hoe wreed hij ook was, hij was altijd eerlijk.”
“Dat weet ik”, fluisterde Adriënne. Ze begreep niet waar Katniss heen wilde.
“Weet je hoe dit bepaald is? Deze Hongerspelen?”, vroeg Katniss. “Coin riep ons bij elkaar, iedereen die ooit tribuut geweest is en meedeed aan de opstand. We moesten stemmen of we dit zouden doen, jullie in de Spelen werpen. En ik stemde ja.” Katniss schudde haar hoofd. “Mijn zusje was net gestorven en ik gaf jullie de schuld. Toen ik ontdekte dat Coin daar verantwoordelijk voor was, wilde ik mijn beslissing terug omdraaien, wilde ik dit tegenhouden, maar het was te laat.”
“U wilde haar beschermen hé?”, vroeg Adriënne zacht. “Daarom was u vrijwilliger. Niet om de eer.”
“Niemand vond het een eer om mee te doen, zelfs niet om te winnen, behalve de beroeps misschien. Er is nooit iemand belangrijker voor me geweest dan zij.”
“Mag ik iets vragen?”, Adriënne schraapte haar moed bij elkaar. “Toen u won, met Peeta, deed u dat omdat u echt van hem hield of om mijn grootvader te pesten?” Katniss glimlachte.
“Ik hield niet van hem, niet op de manier die jij bedoelt, maar hij was wel belangrijk voor me. Ik wilde hem niet doden, en ik kon me niet voorstellen om zonder hem terug naar huis te gaan nu we samen hadden gevochten. Ik wist dat het Capitool een winnaar nodig had, ze zouden ons niet allebei laten sterven, maar ik dacht verder niet na over de gevolgen.” Katniss zuchtte even. “Adriënne, weet jij hoe Seneca Crane toen is gestorven?”