02. Simply a question of logical reflects.

Met een zucht plofte ik op mijn bed. Het was net twee uur, nog veel te vroeg voor een leuk programma op televisie, en mijn laptop was stuk.
Ik keek mijn kamer rond, en mijn oog viel op het 3e Harry Potter boek. Die had ik al in geen eeuwigheid meer gelezen, dus ik besloot daar maar weer eens in te beginnen.
Ik was bij bladzijde 63 toen ik de voordeur dicht hoorde slaan. Mijn moeders vriend was waarschijnlijk weer vertrokken. Ik stond op en liep naar mijn deur. Ik wilde vragen of mijn moeder haar seksspelletjes voortaan ergens anders wilde doen, ergens waar ik ze niet kon betrappen.
Ik opende de deur en schreeuwde "Máááám!" naar beneden.
Tot mijn grote verbazing was het niet mijn moeder, maar Frits - de vriend van mijn moeder - die terug riep.
"Je moeder is even weg."
Ik hoorde de bank kraken, een teken dat hij opstond. Hij liep naar de trap en kwam naar boven.
"Maar ik hoorde dat je laptop kapot is. Vind je het goed als ik er even naar kijk?"
Ik knikte. "Van mij mag je, maar dan wens ik je veel succes. Het eerste probleem is al dat 'ie niet opstart."
Frits begon te lachen. "Het eerste probleem? Hoeveel problemen zijn er?"
Schaapachtig haalde ik mijn schouders op. "Weet ik veel, een stuk of twintig."
"En je hebt dat ding gloednieuw!"
"Inmiddels al een half jaar, hoor."
Frits keek me aan alsof ik iets heel vreemds gezegd had, haalde zijn schouders op en liep naar mijn kamer. Ik volgde hem en plofte weer op mijn bed, om me weer te verdiepen in het Harry Potter boek.
Al na een paar minuten hoorde ik het vertrouwde windowsgeluidje. Verschrikt keek ik op. Het kón gewoon niet dat Frits mijn laptop had gemaakt, ik had er meer dan zes uur aan besteed.
Frits stond met een triomfantelijke blik naar me te grijnzen, en ik keek naar het beeldscherm. Hij deed het. Hij. Deed. Het.
Ik sprong op en gaf Frits een knuffel. 'O my god Frits, je bent geweldig!"
"Ik weet het, ik weet het. Gewoon een kwestie van logisch nadenken."
Arrogant keek ik hem aan, en daarna schoten we samen in de lach.