019 | Avery Holloway

Het duurde eeuwen voor de doctor terug was. 'Back in a sec.' Mopperde Amy. 'I know his seconds! He told me he would be back in five minutes when i was twelve, it took him twelve years.' Ik hing achterover in de stoel toen opeens het bekende raspende geluid door de kamer scheurde. De Tardis verscheen langzaam en met een harde BONK in het midden van de mat, op de salontafel. 'Have i killed someone?!' vroeg de doctor, die zijn hoofd meteen naar buiten stak toen de salontafel doorbrak door het gewicht van de TARDIS. Ik kwam niet meer bij van het lachen, al vond Bella het niet zo leuk want ze probeerde niet flauw te vallen in haar boze bui. Uiteindelijk viel ze toch maar flauw!
We sprongen allemaal vlug in de TARDIS. De doctor regelde wel iets voor dat salontafeltje.
Na een tijdje stil toe te hebben gekeken hoe de doctor rond huppelde en zijn hyperactieve rare zelf was besloot Amy de vraag te stellen die we allemaal in ons hoofd hadden. 'So, Doctor! Where are we going now?' Hij antwoordde niet en bleef rondrennen. De TARDIS landde met een harde klap. 'What the-' De doctor keek nogal verward en duwde de deuren open. Ik rende hem snel achterna, hij zat aan de grond te likken en diep te snuiven. 'Doctor, what are you doing?' Vroeg ik lachend. Hij stond recht en rook aan de roze boom. 'I'm finding out where we are, duhh!' Amy en Rory hadden dit blijkbaar ook nog nooit meegemaakt. Hij hapte eens in de lucht en zoog die toen diep naar binnen. 'I think... No!' Hij begon met zijn armen in de lucht te zwaaien en rond te huppelen. Daarna proefde hij nog eens aan de grond. 'I guess...'