012 | Avery Holloway

Ik ben zo een idioot! Waarom liet ik de doctor ook weggaan! Het was mijn eigen schuld! Stomme ik! Waarom liet ik hem ook gewoon de deur uit lopen. Ik had naar buiten moeten rennen en hem tegen moeten houden. Ik draaide me om in mijn bed en graaide mijn lampje van het nachtkastje. Het maakte ook zo een geluidje als de sonische schroevendraaier van de Doctor. Het lampje had ik gewoon groen geverfd. Ik drukte hem een paar keer aan en uit. Het gezicht van de doctor verscheen even voor me maar verdween telkens weer veel te snel. Ik legde hem voorzichtig terug op het nachtkastje en ging in foetus houding liggen. Het duurde een tijdje voor ik in slaap viel.
Terug naar school, gezellig beginnen met geschiedenis. Weer mijn lievelings vak natuurlijk. Ha! Geloof je het zelf. Ik beleefde de geschiedenis liever zelf. Ik maakte liever geschiedenis, samen met de Doctor. Ik gooide mijn haren in een losse knot en trok iets gemakkelijk aan. Ik gooide mijn tas over mijn schouder. Ik was net op tijd om de schoolbus in te springen en ging alleen op een plekje zitten.
De dag verliep gewoon te langzaam. Ik viel vier keer bijna in slaap en kreeg een welverdiende één terug voor geschiedenis. Ik kon gewoon niet wachten om terug op de bus naar huis te zitten. In ons studieuur ging ik gewoon in de bib zitten en negeerde alle verzoeken om mee naar de stad te gaan. Ik haalde een boek uit de kast en begon te lezen. Het was ongeveer uit voordat de bel ging. Ik hoorde erna een geluid wat verdacht veel op de TARDIS leek. Ik negeerde het. De doctor zou toch niet nu al voor me terug zijn gekomen? Ik kwam met zware ogen het laatste uur wiskunde door en ging terug op de bus wachten. Hij was zoals gewoonlijk weer een kwartier te laat. Maar hij was er net voor het begon te regenen. Toen ik een blauwe police box zag liet ik de bus bijna stoppen. Maar toen er een rosse vrouw uit kwam zakte ik terug neer op de stoel. De bus reed te snel, en ik schonk er te weinig interesse aan om er even later twee mannen uit te zien komen. Twee mannen, waarvan een de Doctor, mijn Doctor.