012 - Beverly Sara Owens

Ik mompelde dat ik naar de WC moest en liep naar binnen. Na even zoeken vond ik hem. Hij zat op de bank, met zijn handen in zijn haar. Zachtjes liep ik naar hem toe. Ik ging naast hem zitten en legde mijn hand op zijn schouder. Hij schrok op, en ik glimlachte voorzichtig naar hem.
"I just wanted to say thanks, for when you wanted to pick up my books. And I'm sorry for my friends..." Ik fluisterde haast.
Zayn keek me opgelucht aan.
"No problem. I bumped into you, it was my fault." Hij keek me even onzeker aan, maar ging toen verder. "I was wondering if you were busy tomorrow night?" Zayn richtte zijn blik op de vloer en kleurde lichtjes rood. Ik wist mijn gezicht in de plooi te houden, maar vanbinnen schreeuwde ik het uit van geluk. Toen besefte ik dat ik hem nog geen antwoord had gegeven.
"Yes. I mean, no. I mean, yes. I mean..." er viel even een pauze, waarin ik me wel voor mijn kop kon slaan. Waarom draai ik altijd door op dit soort momenten? "No..." kwam er zachtjes over mijn lippen. Ik verdwaalde in Zayn's ogen. Ze waren zo mooi bruin, met lange wimpers... ze waren perfect... ik wilde wegkijken, maar het lukte niet. Zayn hield mijn blik gevangen. Zonder het te merken waren onze gezichten steeds dichterbij elkaar gekomen. Nog 20 centimeter... van buiten klonk gelach. Ik hoorde het nauwelijks. Nog 10 centimeter... Zayn's blik liet de mijne heel even los, zijn ogen schoten naar mijn lippen en weer terug. Nog 5 centimeter... de adem stokte in mijn keel. Alles om ons heem verdween, alleen wij deden er nog toe. Nog één centimeter... en toen voelde ik heel zachtjes Zayn's lippen op de mijne. Het was een vederlicht vlinderkusje, en voordat ik hem kon beantwoorden had hij zich al teruggetrokken.
"I'm sorry," mompelde hij.
"Don't be."
Hij keek me aan. Ik glimlachte naar hem, hij grijnsde terug. Zijn tanden waren perfect, net zoals alles aan hem. Net toen we weer naar elkaar toebogen, ging de deur open en stond Louis in de opening.
"Look at these lovebirds!" riep hij opgewonden. "Back off, Zayn's mine!" schreeuwde hij, waarna hij naar de keuken liep om iets te drinken in te schenken. Zayn schudde lachend zijn hoofd.
"Shall I pick you up at seven tomorrow?" vroeg Zayn. Ik knikte.
"I'll be ready."